Thomas Stafford Williams

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Thomas Stafford Williams
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Herb duchownego Unity is Christ
Jednością Chrystus
Kraj działania

Nowa Zelandia

Data i miejsce urodzenia

20 marca 1930
Wellington

Data i miejsce śmierci

22 grudnia 2023
Waikanae

Arcybiskup Wellington
Okres sprawowania

1979–2005

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

20 grudnia 1959

Nominacja biskupia

30 października 1979
arcybiskup metropolita Wellington

Sakra biskupia

20 grudnia 1979

Kreacja kardynalska

2 lutego 1983
Jan Paweł II

Kościół tytularny

Gesù Divin Maestro alla Pineta Sacchetti

Odznaczenia
Order Nowej Zelandii Krzyż Komandorski Orderu Zasługi RP
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

20 grudnia 1979

Konsekrator

Owen Noel Snedden

Współkonsekratorzy

John Patrick Kavanagh
Petero Mataca

Thomas Stafford Williams (ur. 20 marca 1930 w Wellington, zm. 22 grudnia 2023 w Waikanae[1]) – nowozelandzki duchowny katolicki, arcybiskup Wellington, ordynariusz wojskowy Nowej Zelandii, kardynał.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiował na wydziale handlu i biznesu Uniwersytetu Victorii w Wellington, następnie w seminarium w Dunedin oraz na uczelniach zagranicznych - Papieskim Athenaeum De Propaganda Fide w Rzymie i Uniwersytecie Katolickim w Dublinie. Przyjął święcenia kapłańskie 20 grudnia 1959 w Rzymie. Pracował jako duszpasterz w Wellington, był m.in. sekretarzem Katolickiego Centrum Informacyjnego; przez pewien czas przebywał jako misjonarz w Samoa Zachodnim, gdzie założył Szkołę Katolicką im. Pawła VI (w Samoa-Appia).

30 października 1979 został mianowany arcybiskupem Wellington, przyjął sakrę biskupią 20 grudnia 1979 (w 20-lecie święceń kapłańskich) w Wellington z rąk Owena Noela Sneddena (biskupa pomocniczego Wellington i ordynariusza wojskowego Nowej Zelandii). Kierował zarazem Konferencją Episkopatu Nowej Zelandii. 2 lutego 1983 Jan Paweł II wyniósł go do godności kardynalskiej, z tytułem prezbitera Gesu Divin Maestro alla Pineta Sacchetti. Od czerwca 1995 był dodatkowo ordynariuszem wojskowym Nowej Zelandii. Z kierowania archidiecezją Wellington zrezygnował 21 marca 2005, po osiągnięciu wieku emerytalnego 75 lat.

Brał udział w sesjach Światowego Synodu Biskupów w Watykanie, w tym w sesji specjalnej poświęconej Kościołowi w Oceanii (listopad-grudzień 1998, jako prezydent-delegat). W grudniu 1994 reprezentował Jana Pawła II jako jego specjalny wysłannik na obchodach 100-lecia ewangelizacji Wysp Cooka. W marcu 2005 został włączony w skład Komisji Kardynalskiej ds. badania Ekonomicznych i Organizacyjnych Problemów Stolicy Świętej. W czerwcu 2000 kardynała Williamsa odznaczono Orderem Orderem Nowej Zelandii.

Brał udział w konklawe 2005, które wybrało papieża Benedykta XVI. 20 marca 2010r. w związku z osiągnięciem osiemdziesiątego roku życia utracił czynne prawo wyboru papieża w przyszłych konklawe.

W 1997 odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]