Thomas Theodor Heine

Thomas Theodor Heine
Data i miejsce urodzenia	28 lutego 1867 ; Lipsk
Data i miejsce śmierci	26 stycznia 1948 ; Sztokholm
Narodowość	niemiecka
Alma Mater	Kunstakademie w Düsseldorfie,; Akademia Sztuk Pięknych w Monachium
Dziedzina sztuki	malarstwo, rysunek, ilustracja, grafika, rzeźbiarstwo
Epoka	secesja
	Multimedia w Wikimedia Commons

Thomas Theodor Heine (ur. 28 lutego 1867 w Lipsku, zm. 26 stycznia 1948 w Sztokholmie)^[1]^[2] – niemiecki malarz, rzeźbiarz, grafik, ilustrator, satyryk; tworzący w stylu secesji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiował w Kunstakademie w Düsseldorfie u Carla Janssena^[1]^[2] oraz w Akademia Sztuk Pięknych w Monachium^[1]. W 1889 osiadł w Monachium i przystał do pobliskiej kolonii artystów w Dachau, w skład której wchodzili Lovis Corinth, Ludwig Dill i Wilhelm Trübner. Namalował tam około 30 impresjonistycznych pejzaży tworzonych w plenerze^[1]^[2].

W 1895 rozpoczął współpracę z wydawcą Albertem Langenem, projektując okładki do broszur i książek. Rysunki Heinego pojawiły się w wielu czasopismach (m.in. „Fliegende Blätter”, „Pan”)^[1]^[2], ale rozgłos zyskał w 1896, wraz z pierwszym wydaniem tygodnika satyrycznego „Simplicissimus”^[1]. Był zaangażowany politycznie i wykorzystywał swój talent jako rysownik i satyryk, aby przeciwstawić się prawicowemu radykalizmowi politycznemu. Krytykował zwłaszcza właścicieli ziemskich, arystokratów, militarystów i kolonialistów, a później Hitlera i partię nazistowską^[2]. W 1898 został skazany na 6 miesięcy więzienia za obrazę monarchii^[1]^[2].

Po opuszczeniu Niemiec w 1933 mieszkał kolejno w Pradze (do 1938), Oslo (do 1942) i Sztokholmie. Zyskał dużą popularność, zwłaszcza w Szwecji^[1]^[2]. W 1947 Nationalmuseum w Sztokholmie uczciło jego osiemdziesiąte urodziny wystawą na jego cześć^[2].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Tworzył głównie w stylu secesji, choć dysponował dużą różnorodnością stylów. W jego rysunkach satyrycznych widać wyraźny wpływ twórczości graficznej Henriego de Toulouse-Lautreca i Aubreya Beardsleya oraz drzeworytów japońskich^[1]. Heine wniósł także ważny wkład w ilustrację książkową i sztukę plakatu^[1].

W 1945 wydał powieść autobiograficzną Ich warte auf ein Wunder (Czekam na cud)^[1]^[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k SeppS. Kern SeppS., Heine, Thomas Theodor, Oxford Art Online. Grove Art Online, 2003, DOI: 10.1093/gao/9781884446054.article.T037260 [dostęp 2022-02-18] (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Heine, Thomas Theodor, Benezit Dictionary of Artists, 31 października 2011, DOI: 10.1093/benz/9780199773787.article.B00085487 [dostęp 2022-02-18] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

MieczysławM. Wallis MieczysławM., Secesja, Warszawa: Arkady, 1984, ISBN 83-213-2992-6 (pol.).

[GAO-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k SeppS. Kern SeppS., Heine, Thomas Theodor, Oxford Art Online. Grove Art Online, 2003, DOI: 10.1093/gao/9781884446054.article.T037260 [dostęp 2022-02-18] (ang.).

[Benezit-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Heine, Thomas Theodor, Benezit Dictionary of Artists, 31 października 2011, DOI: 10.1093/benz/9780199773787.article.B00085487 [dostęp 2022-02-18] (ang.).

[1]

[2]