Thulit
 Thulit z Leksvik, Norwegia | |
| Właściwości chemiczne i fizyczne | |
| Inne nazwy |
rosalin, unionit |
|---|---|
| Skład chemiczny |
|
| Twardość w skali Mohsa |
6,5 |
| Właściwości optyczne | |
| Barwa |
różowa |
| Rysa |
biała |
Thulit (rosalin, unionit) – różowa lub różowoczerwona odmiana zoisytu lub klinozoisytu. Odmiana zasobna w mangan.
Nazwa pochodzi od dawnej nazwy północnej części Norwegii (legendarnej wyspy) - Thule, gdzie minerał ten występuje.
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Właściwości[edytuj | edytuj kod]
Występuje w skupieniach zbitych. Jest nieprzezroczysty, czerwony. Podobny do rodonitu - wyglądem, barwą, wieloma parametrami fizycznymi (może stanowić jego doskonała imitację).
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Występuje w zmienionych głębinowych skałach magmowych oraz w przeobrażonych skałach wapiennych.
Miejsca występowania:
- Na świecie: Norwegia - Souland i Lexviken, USA – Tennessee, Kalifornia, Grenlandia, Rosja – Ural, Namibia, Włochy, Australia.
- W Polsce: został stwierdzony w okolicach Sobótki na Dolnym Śląsku.
Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]
- ceniony kamień kolekcjonerski,
- do wyrobu galanterii ozdobnej,
- do wyrobu biżuterii (szlif kaboszonowy lub tabliczkowy).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- W. Heflik, L. Natkaniec-Nowak: Zarys Gemmologii, Wyd. AGH 1996
- W. Schuman: Kamienie szlachetne i ozdobne, Wyd. „Alma –Press” 2004 r.
- Leksykon Przyrodniczy - Minerały i kamienie szlachetne, „Horyzont” 2002 r.
- W. Schumann: Minerały świata, O. Wyd. ”Alma - Press” 2003 r.