Tkanki stałe
Tkanki stałe – wspólna nazwa dla tkanek roślinnych, w których podziały komórkowe nie zachodzą lub zachodzą wyjątkowo rzadko. Jeśli tkanka stała składa się z komórek o podobnej budowie określana jest tkanką jednorodną, jeśli tkankę tworzy zespół różnych komórek, który razem realizuje określoną funkcje, tkanka określana jest jako niejednorodna lub złożona[1].
Do tkanek stałych zaliczane są[1]:
- miękisz, parenchyma
- kolenchyma, zwarcica
- sklerenchyma, twardzica
- ksylem, drewno
- floem, łyko
- epiderma, skórka
- peryderma, korkowica
- tkanki wydzielnicze
- kalus, tkanka przyranna.
Kalus wykazuje cechy wspólne z tkankami merystematycznymi[1]. Jako twórcza tkanka regeneracyjna jest przez niektórych autorów omawiana wraz z tkankami merystematycznymi wtórnymi[2]. Jest anomalną tkana miękiszową, która może powstawać na każdym organie roślin[3]. Pojawienie się tej tkanki związane jest zazwyczaj ze zranieniem lub odcięciem organu. Kalus może być wytworzony z kambium, kory pierwotnej, niektórych części walca osiowego i w niewielkim stopniu z komórek epidermy. Jest tkanką słabo zróżnicowaną, z której mogą być odtworzone wiązki przewodzące oraz powstawać merystemy wierzchołkowe, a nawet może posłużyć do odtworzenia całej rośliny[4].
Ze względu na rozmieszczenie tkanek stałych w roślinie są one dzielone na[3]:
- tkanki podstawowe powstające z pramiękiszu, stanowią główna masę młodych roślin, zieloną tkankę asymilacyjna liści, kolenchymę, sklerenchymę, korę pierwotną i rdzeń łodygi,
- tkanki okrywające rozwijające się z partii merystemu wierzchołkowego nazywanej praskórką i obejmują epidermę oraz korek,
- tkanka łykodrzewna, rozwijające się z części merystemu wierzchołkowego nazywanego prekambium i obejmują drewno i łyko.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Szweykowska Alicja, Szweykowski Jerzy: Botanika t.1 Morfologia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003, s. 122-124. ISBN 83-01-13953-6.
- ↑ Radomski J., Jasnowska J.: Botanika – podręcznik do samokształcenia dla studiów zaocznych AR. Warszawa: PWN, 1982, s. 143. ISBN 83-01-03537-4.
- ↑ a b Malinowski Edmund: Anatomia roślin. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1973, s. 103-128.
- ↑ Kopcewicz Jan: Rozwój wegetatywny. W: Fizjologia roślin (red. Kopcewicz Jan, Lewak Stanisław). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002, s. 498-519. ISBN 83-01-13753-3.