W latach 1862-1893 był profesorem prawa handlowego i prawa międzynarodowego prywatnego uniwersytetu w Amsterdamie. W 1869 współtworzył pismo "Przegląd Prawa Międzynarodowego i Porównawczego" (Revue de Droit International et de Legislation Comparee). W 1873 był jednym z twórców Instytutu Prawa Międzynarodowego. W 1891 nakłonił rząd holenderski do zwołania Konferencji w Sprawie Ujednolicenia Prawa Międzynarodowego Prywatnego w Hadze; konferencja obradowała w 1893 i przekształciła się w stały organ, pracując m.in. nad traktatami haskimi dotyczącymi prawa rodzinnego (1902-1905). W latach 1911-1912 Asser kierował konferencjami ds. ujednolicenia międzynarodowego prawa handlowego.
W 1911 został wyróżniony Pokojową Nagrodą Nobla (razem z austriackim pacyfistą Alfredem Friedem) za aktywny udział w tworzeniu Stałego Trybunału Arbitrażowego podczas I haskiej konferencji pokojowej w 1899. Asser był również delegatem Holandii na II konferencję w Hadze w 1907. Od 1893 był członkiem holenderskiej Rady Państwa.
Bibliografia
Beata Tarnowska (red.), Nagrody Nobla. Leksykon PWN, Warszawa 2001
