Tojeść gajowa
| |
| Systematyka[1][2] | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Podkrólestwo | |
| Nadgromada | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Nadklasa | |
| Klasa | |
| Nadrząd | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
tojeść gajowa |
| Nazwa systematyczna | |
| Lysimachia nemorum L. Sp. Pl. 1: 147. 1753 | |
Tojeść gajowa (Lysimachia nemorum L.) – gatunek byliny z rodziny pierwiosnkowatych.
Rozmieszczenie geograficzne[edytuj | edytuj kod]
Zasięg gatunku obejmuje Europę w strefie umiarkowanej i Azję Mniejszą, jest dość powszechna na obszarach górskich. We florze Polski występuje na stanowiskach naturalnych głównie na południu kraju, w Karpatach i Sudetach oraz na ich przedpolu, a ponadto często także na Pojezierzu Kaszubskim. W pozostałych regionach jest rzadka[3].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
- Pokrój
- Roślina wieloletnia o długości pędów do 15-30 cm[4].
- Łodyga
- Łodygi płożące lub podnoszące się, nagie. Pod ziemią roślina posiada kłącze[3].
- Liście
- Jajowate lub jajowatosercowate o długości od 2 do 4 cm, zaostrzone na końcu, bez kropek, błyszczące[4].
- Kwiaty
- Złocistożółte, małe, wyrastające pojedynczo lub po kilka z kątów górnych liści na bardzo cienkich, nagich szypułkach, dłuższych od liści. Kielich głęboki podzielony na 5 lub 6 segmentów[3].
- Owoce
- Torebki zawierające liczne, płaskie i okrągłe nasiona[3].
Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]
- Rozwój
- Bylina, chamefit zielny — niskopączkowy. Kwitnie w okresie od maja do sierpnia[5]. Dobrze znosi mrozy. Rosnąc w cienistych lasach jest rzadko odwiedzana przez owady, dlatego często dochodzi do samozapylenia. Rozsiewana jest przez wiatr, który – potrząsając torebkami z nasionami – rozsiewa je.
- Siedlisko
- Rośnie w wilgotnych lasach i zaroślach oraz na ich skrajach, na glebach zasadowych, zasobnych, umiarkowanie wilgotnych. Preferuje stanowiska umiarkowanie zacienione, umiarkowanie chłodne warunki klimatyczne.
- Fitosocjologia
- W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny (Ch.) dla rzędu (O.) Fagetalia sylvaticae, grupy zespołów (GrAss.) (Cardaminenion). Gatunek wyróżniający (D.) dla grupy zespołów (GrAss.) łęgi podgórskie i górskie (Alnenion glutinoso-incanae)[6]. Gatunek subatlantycki. W Polsce kwitnie od maja do lipca[7].
- Genetyka
- Liczba chromosomów 2n = 16, 18, 28[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-02-27] (ang.).
- ↑ a b c d Bertram Münker: Kwiaty polne i leśne. Warszawa: Świat Książki, 1998, s. 136-137. ISBN 83-7129-756-4.
- ↑ a b Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
- ↑ a b Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
- ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
- ↑ Świat kwiatów.
Identyfikatory zewnętrzne: