Tomasz Kloc

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tomasz Kloc
starszy chorąży sztabowy starszy chorąży sztabowy
Data urodzenia

1972

Przebieg służby
Lata służby

1995−2005 (zawodowa)

Siły zbrojne

Siły Zbrojne RP

Jednostki

5 BSap, 12 BZ, PKW Liban, PKW Irak, MND C-S

Stanowiska

saper-instruktor; dowódca patrolu rozminowania

Główne wojny i bitwy

UNIFIL, Stabilizacja Iraku

Późniejsza praca

prezes Stowarzyszenia Rannych i Poszkodowanych w Misjach Poza Granicami Kraju; starszy referent ds. rannych i poszkodowanych w 12 BZ

Odznaczenia
Wojskowa odznaka „Za Rany i Kontuzje”
Krzyż Kawalerski Orderu Krzyża Wojskowego Gwiazda Iraku Medal „Milito Pro Christo” Odznaka "Weteran Wojenny" (Słowacja) Medal ONZ za misję UNIFIL

Tomasz Kloc (ur. 1972[1]) – prezes Stowarzyszenia Rannych i Poszkodowanych w Misjach Poza Granicami Kraju, starszy chorąży sztabowy w stanie spoczynku, jeden z grona pierwszych trzech weteranów odznaczonych wojskową odznaką „Za Rany i Kontuzje”, kawaler Orderu Krzyża Wojskowego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył technikum budowlane o specjalności technika budowy dróg i mostów.

Były saper Wojska Polskiego. Ukończył Szkołę Chorążych Wojsk Inżynieryjnych w Brzegu. W roku 1995 rozpoczął zawodową służbę wojskową w 5 Brygadzie Saperów w Podjuchach. Był dowódcą plutonu 5 pułku inżynieryjnego w kompanii rozminowania. Uczestnik PKW Liban (1999). Od 2000 roku służył w 12 Brygadzie Zmechanizowanej jako saper-instruktor.

Uczestnik I zmiany PKW Irak (2003). 12 grudnia 2003 roku o godz. 7.50 czasu warszawskiego w odległości 4 km od miejscowości Al-Mahawil w Iraku, polski patrol rozminowania składający się z 18 żołnierzy zaatakowany został przez nieznanych sprawców przy użyciu prawdopodobnie zdalnie odpalonej miny. W wyniku eksplozji dowodzący patrolem chor. Tomasz Kloc doznał ciężkiej rany podudzia z krwotokiem – ma uszkodzony nerw udowy powodujący przykurcze, dodatkowo cierpi na niedowład prawej ręki. Orzeczono 70% trwałego uszczerbku na zdrowiu. Po leczeniu w Wojskowym Instytucie Medycznym został z dniem 31 marca 2005 roku zwolniony z zawodowej służby wojskowej i przeniesiony w stan spoczynku w stopniu młodszego chorążego sztabowego.

W cywilu ukończył studia na kierunku „bezpieczeństwo publiczne” i zdobył tytuł magistra socjologii. Jest współzałożycielem Stowarzyszenia Rannych i Poszkodowanych w Misjach Poza Granicami Kraju. Obecnie pełni funkcję prezesa Zarządu Głównego.

Od marca 2013 roku jest pracownikiem cywilnym wojska w 12 BZ na stanowisku starszego referenta do spraw rannych i poszkodowanych.

1 stycznia 2014 roku na podstawie zapisów art. 12. ustawy z dnia 11 października 2013 roku o zmianie ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz niektórych innych ustaw został awansowany na stopień starszego chorążego sztabowego[2].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Krajowy Rejestr Sądowy
  2. Dz.U. z 2013 r. poz. 1355
  3. Spotkanie ministra Siemoniaka z weteranami. mon.gov.pl, 28 maja 2012. [dostęp 2012-05-30].
  4. M.P. z 2010 r. nr 62, poz. 814 – pkt 1.
  5. Nominacje generalskie i odznaczenia. mon.gov.pl, 15 sierpnia 2010. [dostęp 2012-05-30].
  6. Święto Niepodległości z Błękitną Brygadą. 12bz.wp.mil.pl, 11 listopada 2011. [dostęp 2012-05-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (29 października 2013)].
  7. Tomasz Kloc dekorowany Gwiazdą Iraku – zdjęcie. 12bz.wp.mil.pl, 11 listopada 2011. [dostęp 2012-05-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (5 marca 2016)].
  8. Dowództwo Wojsk Lądowych (15-lecie). army.mil.pl, 12 września 2012. s. 79. [dostęp 2012-09-12].
  9. Nagrody Benemerenti dla organizacji wspierających Polonię i weteranów misji pokojowych. ordynariat.wp.mil.pl, 10 stycznia 2015. [dostęp 2015-01-11].
  10. Wyróżnienia „Benemerenti 2015". mon.gov.pl, 10 stycznia 2015. [dostęp 2015-01-11].
  11. O bezpieczeństwie żołnierzy na misji. mon.gov.pl, 28 maja 2013. [dostęp 2013-05-29].
  12. Tomasz Kloc udekorowany odznaką (pierwszy z prawej) – zdjęcie. wojsko-polskie.pl, 28 maja 2013. [dostęp 2013-05-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (29 października 2013)].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]