Tomasz Lengren

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tomasz Lengren
Data i miejsce urodzenia

7 marca 1945
Lublin

Data i miejsce śmierci

9 lipca 2008
Warszawa

Zawód

reżyser, scenarzysta, aktor

Tomasz Lengren (ur. 7 marca 1945 w Lublinie, zm. 9 lipca 2008 w Warszawie) – polski aktor, reżyser i wykładowca sztuki aktorskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata[edytuj | edytuj kod]

Jego matka, Zofia (1919–1989), była pielęgniarką i sanitariuszką, ojciec, grafik Zbigniew Lengren (1919–2003), mieszkał w Toruniu i poznali się, gdy ranny leżał w szpitalu. Urodził się w Lublinie[1]. Dzieciństwo spędził w Warszawie[2] z młodszą siostrą Katarzyną (ur. 1951)[3]. Ukończył studia w ASP w Warszawie na Wydziale Architektury Wnętrz (1972) oraz PWSFTViT w Łodzi na Wydziale Reżyserii Filmowej i Telewizyjnej (1976).

Praca aktorska[edytuj | edytuj kod]

Grób rodziny Lengrenów na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie

Jako aktor był autodydaktą (samoukiem). Na przestrzeni lat występował w filmach wielu polskich reżyserów - m.in. Waleriana Borowczyka, Krzysztofa Kieślowskiego, Andrzeja Munka oraz Andrzeja Wajdy. Stworzył niezapomniane role charakterystyczne oraz epizody aktorskie m.in. w filmach Personel, Trzeba zabić tę miłość, Dzieje grzechu, Ziemia obiecana. Zagrał też główną rolę w filmie Klincz (1979).

Reżyser[edytuj | edytuj kod]

Tomasz Lengren był nagradzanym reżyserem filmów dokumentalnych i fabularnych („Tanie pieniądze”, „Choinka strachu”). Reżyser fabularnego cyklu „Portret współczesnej prozy polskiej”, składającego się z 17 filmów, m.in. „Numery” według prozy Olgi Tokarczuk, „Rozpacz z powodu utraty furmanki” według Jerzego Pilcha, „Oficer i dezerter” według Tadeusza Siejaka, „Kwazimodo” według Dariusza Bitnera.

Praca pedagogiczna[edytuj | edytuj kod]

Był adiunktem Wydziału Reżyserii Filmowej i Telewizyjnej w PWSFTViT w Łodzi, wykładał również w Podyplomowym Studium Public Relations oraz Akademii Telewizyjnej TVP.

Śmierć[edytuj | edytuj kod]

Zmarł 9 lipca 2008 w Warszawie na raka w wieku 63 lat[4].

Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera K-4-58)[5].

Filmografia - role aktorskie[edytuj | edytuj kod]

Filmografia ta wymienia tylko ważniejsze role i epizody:

Filmografia - reżyseria[edytuj | edytuj kod]

  • Brygada majstra Mortala (1976) Reżyseria
  • Kaskaderzy (1976) Reżyseria, Scenariusz
  • Wieczór autorski (1976) Reżyseria, Scenariusz
  • Pomniejszenie (1976) Reżyseria
  • Namysłowski (1978) Reżyseria
  • Wszyscy tu po mnie przyjdziecie (1981) Reżyseria, Scenariusz
  • Pomnik (1981) Reżyseria
  • Milczenie Realizacja
  • Tanie pieniądze Reżyseria - film fabularny
  • Ludzie i rzeczy - Stefan Chwin Reżyseria
  • Dziad domniemany Realizacja, Scenariusz
  • Dusza słowiańska w bezdusznych czasach Reżyseria, Scenariusz
  • Adam Loret - szkic do portretu Reżyseria
  • Kwazimodo Reżyseria

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tomasz Lengren. ČSFD.cz. [dostęp 2019-12-08]. (cz.).
  2. Zofia Mozelowska: Słynny ojciec skomplikował mu życie. Tomasz Lengren mógł zawojować polskie kino. Wirtualna Polska, 2018-07-09. [dostęp 2022-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-05-22)]. (pol.).
  3. Dariusz Zaborek: Córka ojca Filutka. „Wysokie Obcasy”, 2011-07-01. [dostęp 2019-04-12].
  4. Tomasz Lengren nie żyje. Onet.pl, 2008-07-11. [dostęp 2009-04-12].
  5. Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]