Tomasz Mycan
| Data i miejsce urodzenia |
5 sierpnia 1977 |
|---|---|
| Zawód |
aktor |
| Lata aktywności |
od 1995 |
| Zespół artystyczny | |
| Teatr im. Wilama Horzycy w Toruniu | |
Tomasz Mycan (ur. 5 sierpnia 1977 w Lubinie[1]) – polski aktor teatralny, telewizyjny i filmowy.
Kariera[edytuj | edytuj kod]
Początki kariery[edytuj | edytuj kod]
Już w szkole podstawowej myślał o aktorstwie[2]. W 1995, gdy kończył legnickie Technikum Elektryczno-Energetyczne, pojawiła się szansa, by zadebiutować na profesjonalnej scenie Centrum Sztuki – Teatrze Dramatycznym w Legnicy za dyrekcji Jacka Głomba[2]. W wieku osiemnastu lat był statystą w widowisku plenerowym Trzej muszkieterowie Głomba i przedstawieniu Narkotyki Witkacego w reż. Pawła Kamzy[2]. Uczestniczył także w projektach aktorskich realizowanych przy „Gońcu Teatralnym” Macieja Nowaka[2].
Kariera sceniczna[edytuj | edytuj kod]
W maju 2002, gdy kończył studia na Wydziale Aktorskim wrocławskiej filii PWST, przyjął propozycję Andrzeja Bubienia, ówczesnego dyrektora artystycznego i reżysera Teatru im. Wilama Horzycy w Toruniu, zastąpienia Radosława Garncarka, który miał wypadek, w roli Zbyszka Dulskiego w Moralności pani Dulskiej Zapolskiej[3] z udziałem Niko Niakasa. Po studiach związał się z toruńskim Teatrem im. Horzycy, w którym wystąpił m.in. jako Laertes w Hamlecie (2008) Szekspira w reż. Małgorzaty Bogajewskiej, Gombrowicz w Minach polskich (2014) w reż. Mikołaja Grabowskiego, Kuno von Lichtenstein i Zygfryd de Löwe w Krzyżakach (2016) Sienkiewicza w reż. Michała Kotańskiego, Tomasz i Sævar w Reykjavík ’74 (2016) czy Edek w Tangu (2017) Mrożka w reż. Piotra Ratajczaka. W 2018 wcielił się w tytułową postać Hamleta w tragedii szekspirowskiej w reż. Pawła Paszty[4].
Uczestniczył również w cyklicznych spotkaniach z poezją „Z zadyszki poetyckiej”, gdzie toruńscy aktorzy interpretują poezje oraz cyklicznych próbach czytanych, podczas których prezentowana jest współczesna dramaturgia.
W 2007, z okazji Międzynarodowego Dnia Teatru, otrzymał Nagrodę Urzędu Marszałkowskiego za zasługi w rozwoju scen teatralnych w regionie[5]. W 2008, na VII Festiwalu Prapremier, zdobył nagrodę Werdyktu Młodych w kategorii JAJCO, czyli za pierwszoplanową rolę męską jako Abelard w spektaklu In extremis. Historia Abelarda i Heloizy w reż. Iwony Kempy[5]. W 2009 przyznano mu Wilam Publiczności za kreację Mortimera w Marii Stuart Friedricha Schillera i rolę Abelarda w In extremis[5]. W 2012 został uhonorowany Nagrodą Wilama dla najpopularniejszego aktora toruńskiego i nagrodą Urzędu Marszałkowskiego z okazji Międzynarodowego Dnia Teatru[6]. W styczniu 2022 związał się z Teatrem Nowym w Poznaniu[7].
Kariera ekranowa[edytuj | edytuj kod]
Na dużym i małym ekranie debiutował rolą „Szprychy”, człowieka Starewicza (Krzysztof Kolberger) w filmie sensacyjnym Wojciecha Wójcika Sfora: Bez litości (2002) oraz czterech odcinkach serialu Sfora (2002). W operze mydlanej Polsat Pierwsza miłość (2006–2007) wystąpił jako Mateusz Kaczkowski, instruktor judo na kursie, w którym uczestniczyła także Kinga Żukowska (Aleksandra Zienkiewicz). Był też bohaterem kina autorskiego w filmach krótkometrażowych: Ostatnia stacja (2005) i Snufit (2013) Marcela Woźniaka.
W telenoweli TVP2 Barwy szczęścia (2009–2016) zagrał postać homoseksualnego Macieja Kołodziejskiegoe, partnera Władka Cieślaka (Przemysław Stippa)[8]. Zniknął z produkcji po tym, gdy scenarzyści zrezygnowali z wątku Maćka[9]. Został obsadzony w roli młodego żeglarza w komedii Macieja Pisarka Dżej Dżej (2014).
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
W lipcu 2019, w wywiadzie dla dwumiesięcznika „Replika” dokonał publicznego coming outu[10][11].
Role teatralne[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Tytuł | Autor | Rola | Reżyser | Teatr |
|---|---|---|---|---|---|
| 2002 | Czarodziejskie krzesiwo | według Hansa Christiana Andersena | Jerzy Bielunas | Teatr Telewizji | |
| Moralność pani Dulskiej | Gabriela Zapolska | Zbyszko Dulski | Andrzej Bubień | Teatr im. Wilama Horzycy w Toruniu | |
| Franciszek Villon na dworcu… | według François Villona, | Marta Stebnicka | |||
| 2003 | Kopciuszek | Jan Brzechwa | Królewicz | Wiesław Komasa | |
| Woyzeck | Georg Buchner | Podoficer | Iwona Kempa | ||
| Marat/Sade | Peter Weiss | Jacques Roux | Andrzej Bubień jako Jacques Roux | ||
| 2004 | Ślub | Witold Gombrowicz | Władzio (Przyjaciel i Dworzanin) | Elmo Nüganen | |
| 2005 | Niebieski niebieski niebieski | Zoltán Egressy | paniera | Iwona Kempa | |
| Ja | według Iwana Wyrypajewa | Wiktor Ryżakow | |||
| Komediant | Thomas Bernhard (reż. | Ferruccio | Michał Kotański | ||
| 2006 | Sen nocy letniej | William Shakespeare | Demetriusz | Paweł Łysak | |
| Plaża | Peter Asmussen | Verner | Iwona Kempa | ||
| Opera żebracza | John Gay | Robin | zespół | ||
| 2007 | Niestworzona historia albo Ostatni tatuś | Michał Walczak | miś Azor | Gabriel Gietzky | |
| 2008 | Maria Stuart | Friedrich Schiller | Mortimer | Grzegorz Wiśniewski | |
| In extremis. Historia Abelarda i Heloizy | Howard Brenton | Abelard | Iwona Kempa | ||
| Hamlet | William Shakespeare | Laertes | Małgorzata Bogajewska | ||
| Dostoevsky-trip | Władimir Sorokin | Mężczyzna 3, Hipolit | Wasilij Sienin | ||
| 2009 | Eine kleine Nachtmusik | Silke Hassler | Brat, Młody mężczyzna, Alpinista, Młodszy klient | Paweł Szkotak | |
| Dzika kaczka | Henrik Ibsen | Gregers Werle | Agnieszka Lipiec-Wróblewska | ||
| 2010 | Człowiek z Bogiem w szafie | Michał Walczak | Policjant | Piotr Kruszczyński | |
| Zimowe ceremonie | Hanoch Levin | Lichtenstein | Iwona Kempa | ||
| Śnieg | Stanisław Ignacy Witkiewicz | Wojciech Pęcherzewicz/Ryszard Korbo | Grzegorz Wiśniewski | ||
| 2011 | Gody życia | Stanisław Przybyszewski | Janota | Iwona Kempa | |
| Dziady. Transformacje | Adam Mickiewicz | Jacek Jabrzyk | |||
| Ofelie | Jolanta Janiczak | Francis Scott Fitzgerald | Wiktor Rubin | ||
| 2012 | Porucznik z Inishmore | Martin McDonagh | Padraic | Anna Nowicka | |
| O miłości | Lars Norén | E | Iwona Kempa | ||
| Koncert życzeń. Krótka historia polskiej muzyki rozrywkowej | program składany/kabaretowo-rewiowy | ||||
| Klara | IzaBéla Kuna | Stół Klary | Piotr Kruszczyński | ||
| 2013 | Body Art | Igor Bauersima, Réjane Desvignes | Fred | Ana Nowicka | |
| Pippi Pończoszanka | Astrid Lindgren | Dyrektor cyrku, Kapitan Pończocha | Adam Biernacki | ||
| Witaj, Dora | Lukas Bärfuss | Elegancki mężczyzna | Krzysztof Rekowski | ||
| 2014 | Rosencrantz i Guildenstern nie żyją | Tom Stoppard | Guildenstern | Cezary Iber | |
| Mizantrop | Molier | Klitander | Norbert Rakowski | ||
| Miny polskie | Gombrowicz | Mikołaj Grabowski | |||
| 2015 | Kansas | Marcin Wierzchowski | Chris Butterding (wideo) | Marcin Wierzchowski | |
| Noc w Kosmosie | Michał Chludziński, Łukasz Czuj | Antek Pociecha | Łukasz Czuj | ||
| Bramy raju | Jerzy Andrzejewski | Spowiednik | Krzysztof Rekowski | ||
| 2016 | Nieskończona historia | Artur Pałyga | Adam | Małgorzata Warsicka | |
| Krzyżacy | Kuno von Liechtenstein / Zygfryd de Löwe | Henryk Sienkiewicz | Michał Kotański | ||
| Reykjavík '74 | Marta Sokołowska | Tomasz / Sævar | Katarzyna Kalwat | ||
| Dwanaście miesięcy | Samuił Marszak | Główny ogrodnik, Sierpień | Bartosz Zaczykiewicz | ||
| 2017 | Tango | Sławomir Mrożek | Edek | Piotr Ratajczak | |
| 2018 | Mulholland Drive | David Lynch | Adam | Katarzyna Trzaska, Edyta Wróblewska, Maciej Marczewski ... | |
| Edyp tyran | Sofokles | Kreon | Wojtek Klemm | ||
| Natan mędrzec | Gotthold Ephraim Lessing | Saladyn | Piotr Kurzawa | ||
| Hamlet | William Shakespeare | Hamlet | Paweł Paszta | ||
| 2019 | Aktorzy prowincjonalni | wg scenariusza filmowego Agnieszki Holland i Witolda Zatorskiego | Tomek | Damian Josef Neć |
Filmografia[edytuj | edytuj kod]
Filmy[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Tytuł | Rola | Reżyser |
|---|---|---|---|
| 2002 | Sfora: Bez litości | „Szprycha”, człowiek Starewicza | Wojciech Wójcik |
| 2004 | Ostatnia stacja (film krótkometrażowy) | Tomasz Piech | |
| 2005 | Stacja Mirsk (film krótkometrażowy) | książę | Robert Wrzosek |
| 2013 | Snufit (film krótkometrażowy) | Marcel Woźniak | |
| 2014 | Dżej Dżej | młody żeglarz | Maciej Pisarek |
Seriale TV[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Tytuł | Rola | uwagi |
|---|---|---|---|
| 2002 | Sfora | „Szprycha”, człowiek Starewicza | odc. 1, 2, 3, 4 |
| 2005 | Na Wspólnej | Witek, kolega Grzegorza | odc. 411 |
| Warto kochać | |||
| 2008 | Na Wspólnej | fotograf | odc. 970 |
| 2009 | Pierwsza miłość | Mateusz Kaczorowski | |
| 2009–2016 | Barwy szczęścia | Maciej Kołodziejski | |
| 2013 | Komisarz Alex | Jarosław Król | odc. 44 |
| 2016 | Przyjaciółki | Artur | odc. 96 |
| 2017 | Na dobre i na złe | Darek Gładysz | odc. 690 |
| 2018 | M jak miłość | architekt współpracujący ze Starskim | odc. 1351 |
Teledyski[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Tytuł | Artysta |
|---|---|---|
| 2014 | „Dziad” | Maja Koman |
| 2017 | „Zanim to powiem” | Anna Wyszkoni |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Personalidade: Tomasz Mycan (Polônia). InterFilmes.com. [dostęp 2019-07-30]. (port.).
- ↑ a b c d Arkadiusz Stern (2012-04-14): To Tomasz Mycan!. „Musli Magazine”. [dostęp 2019-02-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-30)]. (pol.).
- ↑ Grzegorz Giedrys (2017-05-27): Żeby ci się noga szczęśliwie powinęła na egzaminie. „Gazeta Wyborcza”. [dostęp 2019-02-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-30)]. (pol.).
- ↑ Grzegorz Giedrys (2018-10-25): Tomasz Mycan jako Hamlet. Premiera w Teatrze Horzycy. „Gazeta Wyborcza”. [dostęp 2019-02-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-30)]. (pol.).
- ↑ a b c Tomasz Mycan. Teatr im. Wilama Horzycy w Toruniu. [dostęp 2019-02-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-02)]. (pol.).
- ↑ Aktor znany z serialu „Barwy szczęścia” ujawnił, że jest homoseksualistą. „Wprost”. [dostęp 2019-07-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-31)]. (pol.).
- ↑ Grzegorz Giedrys: Tomasz Mycan odszedł z Teatru Horzycy. W styczniu zasilił zespół Teatru Nowego w Poznaniu. „Gazeta Wyborcza”. [dostęp 2022-01-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-05)]. (pol.).
- ↑ Robert Choiński (2019-07-31): Tomasz Mycan ujawnił, że jest gejem. Aktor z „Barw szczęścia” opowiedział o swoim związku z mężczyzną. „Gala”. [dostęp 2019-07-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-31)]. (pol.).
- ↑ Tomasz Mycan, znany z serialu „Barwy szczęścia” dokonuje coming outu w wywiadzie dla „Repliki”. Onet.pl. [dostęp 2019-02-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-30)]. (pol.).
- ↑ Sergiusz Królak (2019-07-30): Tomasz Mycan z serialu „Barwy szczęścia”: jestem gejem. Plejada.pl. [dostęp 2019-07-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-31)]. (pol.).
- ↑ Aktor serialu „Barwy szczęścia” dokonał coming outu!. queer.pl. [dostęp 2019-02-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-30)]. (pol.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Tomasz Mycan w bazie IMDb (ang.)
- Tomasz Mycan w bazie Filmweb
- Tomasz Mycan w bazie filmpolski.pl