Tomasz Ujejski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tomasz Ujejski
Ilustracja
Herb duchownego
Data urodzenia

1613

Data śmierci

1 sierpnia 1689

Biskup kijowski
Okres sprawowania

1656-1658

Biskup pomocniczy warmiński
Okres sprawowania

1658-1677

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

łaciński

Nominacja biskupia

3 kwietnia 1656

Sakra biskupia

22 października 1656

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

22 października 1656

Konsekrator

Wacław Leszczyński

Podpis Tomasza Ujejskiego na dokumencie króla Jana Kazimierza, zatwierdzającym przywileje miasta Poznania (ze zbiorów Archiwum Państwowego w Poznaniu)

Tomasz Ujejski herbu Szreniawa bez Krzyża[1] (ur. 1613, zm. 1 sierpnia 1689) – duchowny rzymskokatolicki, sekretarz królewski i kanonik płocki i warmiński, kustosz gnieźnieński.

Od 1656 był ordynariuszem kijowskim, nie rezydował w diecezji z powodu wojny z Rosją.

Odznaczał się słodyczą, dobrocią i miłością apostolską, która różnowierców czcią i uszanowaniem przejęła. Gdyby wszyscy biskupi byli Ujejscy, niktby się od Kościoła nie oddzielił, tak mówili różnowiercy[2].

Sufragan warmiński w latach 1658–1677. Na sejmie abdykacyjnym 16 września 1668 roku podpisał akt potwierdzający abdykację Jana II Kazimierza Wazy[3]. Był elektorem Michała Korybuta Wiśniowieckiego w 1669 roku z województwa kijowskiego[4]. Elektor Jana III Sobieskiego z województwa kijowskiego w 1674 roku[5]. W 1677 wstąpił do zakonu jezuitów. Absolwent studiów w Rzymie.

Pochowany w kościele klasztornym św. Ignacego Loyoli w Wilnie[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Herbarz polski, t. IX, Lipsk 1842, s. 194.
  2. Eustachy Iwanowski, Rozmowy o polskiéj koronie, na str. 617
  3. Volumina Legum, t. IV, Petersburg 1860, 481.
  4. Porządek na seymie Walnym Electiey. Między Warszawą a Wolą przez opisane artykuły do samego tylko aktu Elekcyey należące uchwalony y postanowiony, roku [...] 1669 [słow.] dnia wtorego [...] maia, , s. D.
  5. Volumina Legum, t. V, Petersburg 1860, s. 153.
  6. Krzysztof Rafał Prokop, Nekropolie biskupie w nowożytnej Rzeczypospolitej (XVI–XVIII w.), Kraków-Warszawa 2020, s. 144.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]