Tony Taylor

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tony Taylor
ilustracja
drugobazowy
Pełne imię i nazwisko

Antonio Nemesio Taylor

Data i miejsce urodzenia

19 grudnia 1935
Central Alava

Data i miejsce śmierci

16 lipca 2020
Miami

Odbijał

prawą

Rzucał

prawą

Debiut

15 kwietnia 1958

Ostatni występ

29 września 1976

Statystyki
Średnia uderzeń

0,261

Home runy

75

Uderzenia

2007

RBI

598

Kariera klubowa
Lata Kluby
1958–1960 Chicago Cubs
1961–1970 Philadelphia Phillies
1971–1973 Detroit Tigers
1974–1976 Philadelphia Phillies

Antonio Nemesio Taylor (ur. 19 grudnia 1935, zm. 16 lipca 2020[1]) – kubański baseballista, który występował na pozycji drugobazowego.

W kwietniu 1954 podpisał kontrakt z organizacją New York Giants, jednak grał jedynie w klubach farmerskich tego zespołu. W grudniu 1957 przeszedł do Chicago Cubs na mocy tak zwanego Rule 5 draft (draft, do którego przystępują zawodnicy, niemieszczący się w 40-osobowej kadrze zespołu)[2].

30 czerwca 1959 brał udział w jednej z nietypowych zagrywek w historii baseballu. W meczu St. Louis Cardinals – Chicago Cubs, w pierwszej połowie czwartej zmiany przy próbie odbicia Stana Musiala, miotacz Cubs Bob Anderson narzucił trzy balle i jeden strike. Następnie wykonał wild pitch, a piłka uderzając w łapacza Cubs Sammy’ego Taylora i sędziego Vica Delmora, powędrowała pod backstop (bariera za łapaczem, oddzielająca trybunę od boiska). Sędzia uznał to za czwarty ball i Musial otrzymał bazę za darmo. Piłka jednak ciągle była w grze (ang. fair ball), więc Musiał podjął próbę zdobycia drugiej bazy; piłkę chwycił chłopiec do podawania kijów i podał ją sprawozdawcy meczowemu Patowi Piperowi. Trzeciobazowy Cubs Al Dark pobiegł do backstopu, odzyskał piłkę i skierował ją w stronę drugiej bazy do łącznika Cubs Erniego Banksa. W tym samym czasie sędzia Delmore wprowadził do gry nową piłkę, podał Andersonowi, który rzucił ją zbyt wysoko do drugobazowego Tony’ego Taylora. W efekcie Banks, który był w posiadaniu właściwej piłki, dotknął Musiala rękawicą, gdy próbował zaliczył trzecią bazę. Po naradzie sędziowie uznali to za aut, pomimo protestów menadżera Cardinals Solly'ego Hemusa, który twierdził, że grę utrudnił chłopiec do podawania piłek i Musial powinien był zostać na boisku. Ostatecznie Cubs przegrali mecz 1–4[3][4].

13 maja 1960 w ramach wymiany zawodników przeszedł do Philadelphia Phillies, a w lipcu tego roku zagrał w dwóch All-Star Game[2][5]. 21 czerwca 1961 wystąpił na drugiej bazie w meczu z New York Mets na Shea Stadium, w którym Jim Bunning zanotował siódmy w historii MLB perfect game[6]. W czerwcu 1971 został zawodnikiem Detroit Tigers, zaś w grudniu 1973 jako wolny agent podpisał kontrakt z Philadelphia Phillies[2]. 27 września 1975 w meczu z New York Mets zaliczył 2000. uderzenie jako 132. baseballista w historii MLB[7]. Karierę zawodniczą zakończył po sezonie 1976[2].

W późniejszym okresie był między innymi członkiem sztabu szkoleniowego w klubach niższych lig, Philadelphia Phillies i Florida Marlins[8].

Nagrody i wyróżnienia
Nagroda/wyróżnienie Lata Źródło
All-Star 1960¹, 1960² [5]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Phillies fan-favorite, defensive whiz Tony Taylor, 84, dies
  2. a b c d Tony Taylor Statistics and History. baseball-reference.com. [dostęp 2014-08-28]. (ang.).
  3. June 30, 1959, Wrigley Field, St. Louis Cardinals at Chicago Cubs Box Score and Play By Play. baseball-reference.com. [dostęp 2014-08-28]. (ang.).
  4. Musial Is First In History To Put Out By 2 Baseballs. St. Petersburg Times, 1 lipca 1959. [dostęp 2014-08-28]. (ang.).
  5. a b 1960 MLB All-Star Game. espn.com. [dostęp 2014-08-28]. (ang.).
  6. Jim Bunning Perfect Game Box Score. baseball-almanac.com. [dostęp 2014-08-28]. (ang.).
  7. Tonny Taylor Gets 2001st Hit, 1003rd Career Run. Gettysburg Times, 29 września 1975. [dostęp 2014-08-28]. (ang.).
  8. Marlins name Taylor to coaching staff. marlins.mlb.com. [dostęp 2014-08-28]. (ang.).