Topola berlińska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Topola berlińska
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

malpigiowce

Rodzina

wierzbowate

Rodzaj

topola

Gatunek

topola berlińska

Nazwa systematyczna
Populus × berolinensis Dippel
Handb. Laubholzk. 2: 210 210 1892[3]

Topola berlińska (Populus × berolinensis) – mająca rangę gatunku grupa mieszańców międzygatunkowych powstałych w Petrowsko-Razumowskiej Akademii Rolniczej ze skrzyżowania topoli laurolistnej z topolami z sekcji Aegeiros. Zostały rozpowszechnione w całej Europie. W Polsce jest spotykana obecnie w formie dwóch odmian uprawnych oraz ich spontanicznych krzyżówek[4].

Spis odmian[5][edytuj | edytuj kod]

  • 'Berlin' (P. laurifolia × P. nigra 'Italica') – męski kultywar o dość zwartej koronie. W Polsce dość popularny.
  • 'Petrowskyana' - (P. laurifolia × P. deltoides) – żeński kultywar o szerszej koronie. Bardzo popularny w Polsce.
  • 'Rasumowskyana' - (P. laurifolia × P. × wobstii) – żeński kultywar o gładkich pędach. W Polsce uznaje się za już niewystępujący.
  • 'Wobstii' - (P. laurifolia × P. trichocarpa) – żeński kultywar o białoszarej korze pnia. W Polsce nie występuje.
  • 'Thracia'
  • 'Schroederiana'

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Wszystkie topole berlińskie posiadają stosunkowo wyniosły i wąski pokrój. Gałęzie sterczą ostro w górę. Dorastają do 40 m wysokości. Są gęsto ulistnione. Masowo tworzą odrosty korzeniowe i odrośla pniowe[4].
Kora
Kora ma szaro-brązową barwę. Jest mocno chropowata[4].
Liście
Liście mają kształt rombu (czasami są zaokrąglone u nasady). Mają do 12 cm długości. Od spodu mają jasno szaro-zieloną barwę. Podobne są do liści topoli chińskiej, jednak topola berlińska jest bardziej ulistniona, a liście są szersze poniżej połowy. Młode listki posiadają drobny puch od spodu, jednak szybko stają się nagie[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-12-10] (ang.).
  3. Populus × berolinensis. [w:] The Plant List [on-line]. [dostęp 2012-12-18]. (ang.).
  4. a b c d Johnson O., More D.: Drzewa. Warszawa: Multico, 2009, s. 152. ISBN 978-83-7073-643-9.
  5. Władysław Bugała, Roczniki Dendrologiczne; Kolekcja topól w Arboretum Kórnickim - cz.III, 1959.