Toporów (województwo łódzkie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Toporów
wieś
Ilustracja
Dom Strażaka – Ochotnicza Straż Pożarna w Toporowie
Państwo

 Polska

Województwo

 łódzkie

Powiat

wieluński

Gmina

Wierzchlas

Liczba ludności (2011)

540

Strefa numeracyjna

43

Kod pocztowy

98-324[2]

Tablice rejestracyjne

EWI

SIMC

0718737

Położenie na mapie gminy Wierzchlas
Mapa konturowa gminy Wierzchlas, w centrum znajduje się punkt z opisem „Toporów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Toporów”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Toporów”
Położenie na mapie powiatu wieluńskiego
Mapa konturowa powiatu wieluńskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Toporów”
Ziemia51°09′15″N 18°44′05″E/51,154167 18,734722[1]

Toporówwieś (dawniej miasto) w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie wieluńskim, w gminie Wierzchlas. Leży nad Wartą w obrębie Załęczańskiego Parku Krajobrazowego, oddzielona od Kamionu mostem na rzece.

Toporów (Zdrganie, Zdrgań) uzyskał lokację miejską w 1490 roku, zdegradowany przed 1673 rokiem[3].

Części wsi[edytuj | edytuj kod]

Integralne części wsi Toporów[4][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
0718743 Jesiona część wsi
0718750 Opatów część wsi
0718766 Stara Wieś część wsi

Historia[edytuj | edytuj kod]

Archeolodzy odkryli w latach 1962–1966 ślady osady z IV/V w. (okres wędrówek ludów). Odkryto kilkadziesiąt jam mieszkalnych w rodzaju kurnych chat. Mieszkańcy trudnili się rolnictwem, bowiem znaleziono narzędzia (radlice, kroje do radła, sierpy, motyki, żarna rotacyjne) pracy na roli.

Pierwotnie wieś nazywała się Zdrganie. Pierwsza wzmianka o niej pochodzi z 1386, gdy Wiktor z Mierzyc herbu Topór, starosta ruski, halicki, kasztelan jarosławski, posiadał wieś[6].

Jej obecna nazwa wiąże się z właścicielami – Toporczykami i sięga XV w. Przed 1464 Toporów otrzymał prawa miejskie. Jednakże mimo położenia przy ważnym szlaku handlowym, biegnącym ze Śląska na Ruś, i przy przeprawie przez Wartę, nie wykształcił nigdy mechanizmów miejskich. Z dawnego rozplanowania przestrzennego nic nie pozostało. Ostatecznie prawa miejskie Toporów utracił na przełomie XVII i XVIII w. Obecne rozplanowanie wsi – ulicówki pochodzi z 2 poł. XIX w.

Pod koniec XVI w. Toporów został wykupiony w części przez kapitułę gnieźnieńską, w XVIII w. kapituła ta weszła w posiadanie całości miasteczka.

W latach 1975–1998 miejscowość wchodziła w skład województwa sieradzkiego.

Był tu kościół filialny wcielony do parafii Łaszów (Łaszew) po r. 1522. Kościół ten (drewniany z murowaną zakrystią) spalił się 7 lipca 1830 r. i nie został odbudowany. Obecnie, na rozdrożu, w pobliżu mostu stoi współczesny kościół parafialny Przemienienia Pańskiego (poświęcenie w 1990 r.), w którym jest godny zauważenia obraz art. malarza Jerzego Dudy-Gracza o powierzchni 25 m², na 6 zestawionych ze sobą płótnach. Obraz nosi tytuł "Przemienienie Pańskie", został namalowany w 1995 r. i podarowany parafii. Na plebanii artysta zostawił także obraz przedstawiający Częstochowską Madonnę. Z tyłu obrazu napis: „Z prośbą o modlitwę – Jerzy Duda-Gracz”. Artysta przez wiele lat był uczestnikiem plenerów malarskich, urządzanych corocznie w sąsiednim Kamionie przez Biuro Wystaw Artystycznych w Sieradzu.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 140083
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2020, s. 1295 [zarchiwizowane 2020-12-21].
  3. Robert Krzysztofik, Lokacje miejskie na obszarze Polski. Dokumentacja geograficzno-historyczna, Katowice 2007, s. 78-79.
  4. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  5. GUS. Rejestr TERYT
  6. Jerzy Sperka: Otoczenie Władysława Opolczyka w latach 1379—1401. Studium o elicie władzy w relacjach z monarchą. Katowice, 2006, s. 347, 445.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • A. Ruszkowski: Sieradz i okolice. Sieradz, 2000.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]