Torcuato Fernández-Miranda

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Torcuato Fernández-Miranda
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Torcuato Fernández-Miranda y Hevia

Data i miejsce urodzenia

10 listopada 1915
Gijón

Data i miejsce śmierci

18 czerwca 1980
Londyn

Sekretarz generalny Ruchu Narodowego
Okres

od 29 października 1969[1]
do 1974

wicepremier Hiszpanii
Okres

od 11 czerwca 1973[1]
do 20 grudnia 1973[2]

p.o. premier Hiszpanii
Okres

od 20 grudnia 1973[2]
do 31 grudnia 1973[2]

Poprzednik

Luis Carrero Blanco[3]

Następca

Carlos Arias Navarro[3]

przewodniczący parlamentu Hiszpanii
Okres

od 6 grudnia 1975[2]
do 15 czerwca 1977[2]

Torcuato Fernández-Miranda y Hevia (ur. 10 listopada 1915 w Gijón, zm. 18 czerwca 1980 w Londynie[2]) – hiszpański polityk[3], uczestnik wojny domowej w randze porucznika, profesor prawa politycznego na Uniwersytecie Complutense w Madrycie, pracownik Uniwersytetu w Oviedo (1947−1951) i jego rektor (1951−1953)[1], sekretarz generalny Ruchu Narodowego (1969−1974)[3], opiekun i nauczyciel księcia Jana Karola (1970−1975[4]), wicepremier w rządzie Luisa Carrero Blanco (1973) i tymczasowy premier po jego zabójstwie (1973), po koronacji Jana Karola najbliższy współpracownik króla w pokojowej transformacji demokratycznej, przewodniczący parlamentu (1975−1977) i Rady Królestwa, doprowadził do mianowania premierem Adolfo Suáreza[3], zrezygnował z życia publicznego w 1977 roku.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Fernández-Miranda y Hevia, Torcuato (1915-1980).. Biografias.com. [dostęp 2014-05-07]. (hiszp.).
  2. a b c d e f Torcuato Fernández-Miranda Hevia. buscabiografias.com. [dostęp 2014-05-07]. (hiszp.).
  3. a b c d e Torcuato Fernández-Miranda. Biografías y Vidas. [dostęp 2014-05-07]. (hiszp.).
  4. Maciej Stasiński. Grabarze Hiszpanii generała Franco. „Ale historia”. 14/2014 (116), s. 14−15, 2014-04-07. Agora SA. (pol.).