Torfowiska (jezioro)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Torfowiska
Ilustracja
Jezioro Torfowisko od strony wschodniej
Położenie
Państwo

 Polska

Lokalizacja

Warszawa

Morfometria
Powierzchnia

6,3605 ha

Hydrologia
Rodzaj jeziora

zalewowe

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, na dole nieco na prawo znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Torfowiska”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Torfowiska”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Torfowiska”
Ziemia52°07′32″N 21°06′22″E/52,125556 21,106111

Torfowiska[1] (oficjalny hydronim) lub Torfowisko, Staw Powsiński, Jezioro Powsińskiejezioro o powierzchni ponad 6 ha w Warszawie[2].

Położenie i charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Jezioro leży po lewej stronie Wisły, w Warszawie, w dzielnicy Wilanów, w rejonie osiedla Powsin. Jezioro powstało prawdopodobnie w wyniku spiętrzenia okolicznych kanałów irygacyjnych i rowów deszczowych w miejscu starorzecza wiślanego; w związku z tym można je uznać za jezioro zalewowe. Położone jest wzdłuż ulicy Przyczółkowej[3], graniczy także z ulicą Rosochatą.

Zgodnie z ustaleniami w ramach Programu Ochrony Środowiska dla m. st. Warszawy na lata 2009-2012 z uwzględnieniem perspektywy do 2016 r. jezioro położone jest na tarasie nadzalewowym i zasilane jest okresowo wodami podziemnymi. Odpływ natomiast ma formę cieku[4]. Inne źródła podają, że jezioro jest bezodpływowe[5]. Powierzchnia wynosi 6,3605 hektara[4]. Brzegi niskie, zabagnione. W otoczeniu zbiornika wodnego występują torfy niskie oraz gytie[5]. Leży na terenie zlewni Rowu Powsinkowego[6]

Przyroda[edytuj | edytuj kod]

Zgodnie z badaniem z 2004 roku na terenie zbiornika wodnego stwierdzono występowanie następujących gatunków ptaków: perkozek, łabędź niemy, czernica, błotniak stawowy, wodnik, kropiatka, kszyk, krwawodziób, bocian biały, orzełek włochaty, czajka, górniczek, gąsiorek, srokosz i kaczka krzyżówka[7]. W okolicach akwenu stwierdzono też występowanie sarny[8]. Dodatkowo łąki w okolicach jeziora o powierzchni 2,8518 ha w 2005 r. (wraz z późniejszymi zmianami)[9] uznane zostały za użytek ekologiczny o nazwie „Powsin” rozporządzeniami nr 74 i 75 Wojewody Mazowieckiego z dnia 5 września 2002 r. (Dz. Urz. Woj. Mazowieckiego nr 242 z 2002 r., poz. 6179) w związku z ochroną siedlisk i miejsc bytowania następujących gatunków owadów: motyla z gatunku modraszek telejus (Phengaris teleius) oraz mrówek z rodzaju Myrmica[10].

Jezioro jest istotne w szerszym kontekście dla mikroklimatu Warszawy. Zbiornik ten należy – wraz z m.in. Jeziorem Powsinkowskim, Jeziorem Wilanowskim, doliną rzeki Wilanówka, Morysinem oraz pobliskimi łąkami, polami, ciekami i zbiornikami wodnymi – do ważnego ciągu przyrodniczego Warszawy, który pełni istotne funkcje hydrologiczne, ma też spore znaczeniu dla klimatu. Ciąg ten nawietrza Warszawę transportowanymi od południa masami czystego powietrza znad Lasu Kabackiego i Lasów Chojnowskich[11].

Jezioro Torfowiska położone jest na terenie Warszawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu (Dz. Urz. Woj. Maz. Nr 42/14.02.2007 r., poz. 870)[12][13].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – nazwy obiektów fizjograficznych – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 1 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 140180
  2. Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 355, ISBN 83-239-9607-5.
  3. Warszawskie i okoliczne torfy. surowce.naturalne.pl. [dostęp 2013-09-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-13)]. (pol.).
  4. a b Rada m.st. Warszawy: ZAŁĄCZNIK TEKSTOWY I TABELARYCZNY DO PROGRAMU OCHRONY ŚRODOWISKA DLA MIASTA STOŁECZNEGO WARSZAWY na lata 2009–2012 z uwzględnieniem perspektywy do 2016 r.. bip.warszawa.pl, 21 października 2010 r.. [dostęp 2013-09-15]. (pol.).
  5. a b Zdzisław Biernacki: IV. Geomorfologia i wody powierzchniowe. W: Wisła w Warszawie. Warszawa: Biuro Zarządu m.st. Warszawy, Wydział Planowania Przestrzennego i Architektury, Opracowanie graficzne, druk i oprawa: Dom Wydawniczy ELIPSA, 2000, s. 52. ISBN 83-907333-7-4. [dostęp 2020-04-22].
  6. Łukasz Szkudlarek, Analiza powierzchniowa zlewni. Charakterystyka i ocena funkcjonowania układu hydrograficznego, ze szczególnym uwzględnieniem systemów melioracyjnych na obszarze m.st. Warszawy wraz z zaleceniami do Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego m.st. Warszawy i planów miejscowych [online], 2015, s. 83–85 [dostęp 2020-08-04] [zarchiwizowane z adresu 2020-06-22].
  7. Opracowanie ekofizjograficzne do studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego m. st. Warszawy - Załącznik nr II.7. Biuro Naczelnego Architekta Miasta, 2004. [dostęp 2013-09-14]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (pol.).
  8. Opracowanie ekofizjograficzne do studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego m. st. Warszawy - Załącznik nr II.6. Biuro Naczelnego Architekta Miasta, 2004. [dostęp 2013-09-14]. (pol.).
  9. Rejestr użytków ekologicznych. Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Warszawie. [dostęp 2013-09-14]. (pol.).
  10. Formy ochrony przyrody. wilanow.pl. [dostęp 2013-09-14]. (pol.).
  11. Małgorzata Kaczyńska: Krajobraz Kulturowy Wilanowa. wilanow.pl. [dostęp 2013-09-14]. (pol.).
  12. Dz. Urz. Woj. Maz. Nr 42/14.02.2007 r., poz. 870: Rozporządzenie Nr 3 Wojewody Mazowieckiego z dnia 13 lutego 2007 r. w sprawie Warszawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu; Załącznik nr 43 do rozporządzenia nr 3 Wojewody Mazowieckiego z dnia 13 lutego 2007 r. Opis przebiegu granicy Warszawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu dla m. stoł. Warszawy Dzielnicy Wilanów wg mapy sygnatura Warszawa-Wilanów//WOChK/z z dnia 22 grudnia 2000 r. [data dostępu: 2015-01-08]
  13. Geoserwis GDOŚ. [dostęp 2015-01-08].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]