Tortuga (Wenezuela)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tortuga
Isla La Tortuga
ilustracja
Państwo

 Wenezuela

Akwen

Morze Karaibskie

Powierzchnia

155 km²

Najwyższy punkt

Altos de Garambeo, 45 m n.p.m.

Położenie na mapie Wenezueli
Mapa konturowa Wenezueli, u góry znajduje się punkt z opisem „Tortuga”
Ziemia10°55′54″N 65°18′29″W/10,931667 -65,308056
Mapa wyspy
Mapa wyspy

Tortuga (hiszp. Isla La Tortuga) – niezamieszkana wyspa w grupie Wysp Zawietrznych[1], w archipelagu Małych Antyli, należąca do dependencji federalnych Wenezueli. Należy do grupy wysp obejmującej m.in. także wyspy Tortuguillos i Herradura i mieliznę koralową Palanquines. Główna wyspa zajmuje obszar 155 km² (25 km długości w osi wschód-zachód i 12 km szerokości w osi północ-południe) i jest drugą pod względem powierzchni, po Margaricie wyspą Wenezueli.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Na długo przed konkwistą europejską Nowego Świata, Wenezuelska wyspa La Tortuga była odwiedzana przez Indian z pobliskiego lądu, którzy korzystali z jej zasobów naturalnych, między innymi: soli, ryb i żółwi morskich[2]. Nazwa wyspy pochodzi od wielkiej ilości żółwi morskich które przypływają na jej rozlegle i piaszczyste plaże aby składać jaja. Nie należy mylić tej wyspy z inna wyspą Tortuga (Île de la Tortue) położoną w pobliżu Haiti, która jest znana z literatury opisującej dzieje piractwa na Morzu Karaibskim.

Wenezuelska Tortuga była odwiedzana przez Holendrów w latach 1624–1638, w celu eksploatacji salin położonych we wschodniej części wyspy. Zostali oni jednak wyrzuceni w roku 1638 przez gubernatora Cumaná, Benito Arias Montano, który zniszczył zbudowane przez nich drewniane fortece, a saliny zatopił z pomocą swojego wojska i sprzymierzonych Indian[3].

Od tej pory wyspa nie ma stałych mieszkańców, a jej ekosystem pozostaje nietknięty przez działalność człowieka, co czyni ją jednym z ostatnich "dziewiczych" miejsc w Wenezueli.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej: Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2019. ISBN 978-83-254-2578-4.
  2. Antczak, Maria Magdalena and Andrzej Antczak. 2006: Los Ídolos de las Islas Prometidas, Arqueología Prehispánica del Archipiélago de Los Roques. Editorial Equinoccio, Caracas. 630 p
  3. Andrzej Antczak, Konrad A. Antczak, Ma Magdalena Antczak, Risky business: historical archaeology of the Dutch salt enterprise on La Tortuga Island, Venezuela (1624–38), „Post-Medieval Archaeology”, 2, 2015, s. 189–219, DOI10.1080/00794236.2015.1124193, ISSN 0079-4236 [dostęp 2016-09-02].