Tosŏn sa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje) o 00:09, 23 sty 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Tosŏn sa 도선사
Państwo

 Korea Południowa

Miejscowość

Seul

Rodzaj klasztoru

Klasztor buddyjski

Właściciel

chogye

Typ zakonu

męski

Założyciel klasztoru

Tosŏn

Materiał budowlany

drewno

Data budowy

862

Położenie na mapie Korei Południowej
Mapa konturowa Korei Południowej, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Tosŏn sa 도선사”
Ziemia37°39′19″N 126°59′23″E/37,655278 126,989722

Tosŏn sa (도선사 Klasztor Drogi Zgromadzenia) – koreański klasztor szkoły sŏn.

Historia klasztoru

Początkowo przyszły wielki klasztor był tylko małą pustelnią wybudowaną w 862 roku na górze Samgak poniżej jej trzech szczytów. Budowniczy klasztoru, mistrz Tosŏn, uważał, że chociaż góry i rzeki są esencjonalnie piękne, to jest wiele głębokich dolin, które mogą być splądrowane przez złodziei i zalane przez powodzie. Dlatego zalecał budowanie klasztorów, stup i posągów Buddy, aby ochraniać kraj. Zalecał także, aby budować klasztory w najsłabszych regionach kraju oraz stupy w niekorzystnych geomantycznie miejscach, aby zmienić ich złą energię. Jego idee tak wpłynęły na króla Taejo (pan. 918-943), że wybudował ponad 3800 świątyń i klasztorów[1].

W klasztorze znajduje się siedmiometrowej wysokości posąg bodhisattwy Awalokiteśwary, który według legendy został wyciosany przez Tosŏna nadnaturalnymi mocami[2]. Monument ten dalej znajduje się w tym klasztorze i ludzie doświadczają tu wielu cudownych uzdrowień[3].

Obecnie klasztor znajduje się w rejonie Narodowego Park Bukhansan.

Adres klasztoru

  • 264 Ui-dong, Gangbuk-gu, Seul, Korea Południowa

Linki zewnętrzne

  • [2] Filmik
  • [3] Strona klasztoru (kor.)

Bibliografia

  • Chris Verebes. Empty House. Zen Masters and Temples of Korea. Eastward Books, Seul, Korea, str. 330 ISBN 89-952155-4-2

Przypisy

  1. Chris Verebes. Empty House. Zen Masters and Temples of Korea. Str. 102
  2. Do tej pory nie wiadomo, jak wyrzeźbiono ten posąg, bowiem nie ma na nim żadnych śladów dłuta, czy innych narzędzi
  3. [1]