très.b
 très.b podczas koncertu | |
| Rok założenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Gatunek | |
| Wydawnictwo | |
| Powiązania | |
| Skład | |
| Misia Furtak – wokal, gitara basowa Olivier Heim – gitara, wokal Thomas Pettit – perkusja | |
| Strona internetowa | |
très.b – międzynarodowa grupa muzyczna, powstała w 2005 w Luksemburgu[1]. Zespół wykonuje muzykę z gatunku rocka alternatywnego, indie rocka. W 2011 roku grupa została laureatem Fryderyka w kategorii Fonograficzny Debiut Roku za płytę The Other Hand.
Très.b tworzą Polka – Misia Furtak i dwóch muzyków: o holendersko-amerykańskich korzeniach Olivier Heim i duńsko-angielskich Thomas Pettit. Różne pochodzenie wpływa na odmienne inspiracje poszczególnych członków zespołu, co prowadzi do różnorodności i oryginalność ich muzyki. Nazwa zespołu oznacza (z francuskiego) „bardzo.b” i jest odnośnikiem do muzyki klasy b – surowej i nieoszlifowanej.
Historia[edytuj | edytuj kod]
2005-2008: Początki, Scylla and Charybdis[edytuj | edytuj kod]
Grupa rozpoczęła swoją działalność coverem PJ Harvey „Who the fuck”. Na szerszą skalę zadebiutowali wydaniem w październiku 2006 r. EP'ki „Neon Chameleon”, która zebrała bardzo dobre recenzje w Holandii. Pierwszy, nieoficjalny studyjny album Scylla and Charybdis powstał w 2007 r., a holenderski OOR Music Magazine zrecenzował go pisząc: „Melancholijny pop rzadko brzmi ładniej” oraz „brzmienie głosu Misi Furtak można by usytuować między Björk i PJ Harvey”. très.b został również porównany do takich zespołów jak Sonic Youth, The Smiths i piosenkarki Leslie Feist[2]. Zespół koncertował z piosenkami z nowej płyty w Holandii, Belgii, Niemczech, Luksemburgu i Polsce. Tytuł albumu nawiązuje do potworów morskich z mitologii greckiej – Scylli i Charybdy, a także do powiedzenia „znaleźć się między Scyllą i Charybdą”, czyli między dwoma niebezpieczeństwami. Na początku istnienia très.b mieszkali w Danii, następnie przenieśli się do Holandii.
2009-2011: The Other Hand[edytuj | edytuj kod]
Od 2009 r. trwały prace nad drugim albumem, a pierwszym wydanym oficjalnie. W czerwcu 2010 r. grupa podpisała umowę z Pomaton EMI. Płytą zatytułowaną The Other Hand, 21 września 2010 r. très.b zadebiutowali na polskim rynku muzycznym. Nagrano ją w Warszawie w Studiu 333 z Bartkiem Kuźniakiem, a finalnego szlifu nadał jej w swym nowojorskim studio nadworny producent Nicka Cave'a – Victor Van Vugt, znany ze współpracy z The Bad Seeds, PJ Harvey, Beth Orton, Athlete czy Depeche Mode. Album zyskał bardzo pochlebne recenzje, a grupa została nagrodzona w 2011 r. Fryderykiem w kategorii Fonograficzny Debiut Roku. Z okazji tego prestiżwego wyróżnienia przygotowana została specjalna reedycja albumu The Other Hand, którego premiera odbyła się 21 czerwca 2011 r. très.b zagrali ponad 150 koncertów w całej Europie. Zespół dzielił scenę z takimi formacjami jak: Hey, Myslovitz, TV on the Radio, Seabear, The Asteroids Galaxy Tour. Na początku 2011 r. très.b przenieśli się z Holandii do Polski[2].
2012: 40 Winks of Courage[edytuj | edytuj kod]
Do grudnia 2011 r. grupa opracowała nowe utwory na kolejną płytę. By pozyskać fundusze na realizację tego przedsięwzięcia zorganizowali tzw. internetowy crowdfunding/przedsprzedaż, czyli sfinansowanie projektu przez fanów. Za 100 PLN oferowali tzw. Très.Paczki, zawierające płytę, bilet na koncert oraz miejsce na liście podziękowań w książeczce płyty. Resztę kosztów pokrył anonimowy fan i firma Hortex. W lutym 2012 r. w zaledwie 6 dni zespół nagrał płytę w The Rolling Tapes Studio w Srebrnej Górze we współpracy z Michałem Kupiczem (znanego z Indigo Tree, Enchanted Hunters). Dystrybucją albumu zatytułowanego 40 Winks of Courage, którego premiera miała miejsce 15 maja 2012 r. zajęła się firma Pomaton EMI[2].
2013: Zawieszenie działalności zespołu Tres. B
Rok 2013 rozpoczął się dla zespołu pomyślnie - otrzymaniem Paszportu "Polityki", zakończył się zawieszeniem działalności. Jak powiedziała Misia Furtak, współzałożycielka grupy, żałuje, że zespół nie istnieje. Jej zdaniem "to było coś bardzo szczerego i prawdziwego", co ją ukształtowało. "Nie mam może poczucia klęski, to raczej niezadowolenie, że nie udało się znaleźć takiej drogi, która dawałaby nam wszystkim taką samą satysfakcję i pozwalała na dalszą pracę. Zamotaliśmy się. Niemądre rzeczy nas rozdzieliły.[3]
Dyskografia[edytuj | edytuj kod]
Albumy studyjne[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Tytuł |
|---|---|
| 2007 | Scylla and Charybdis (nieoficjalny)
|
| 2010 | The Other Hand
|
| 2012 | 40 Winks of Courage
|
Single i EP[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Tytuł | Pozycja na liście | Album |
|---|---|---|---|
| LP3 [4] | |||
| 2006 | „Neon Chameleon” EP | — | – |
| 2008 | „Ola” | — | Scylla and Charybdys |
| 2010 | „Orange, Apple” | — | The Other Hand |
| 2012 | „Like is” | — | 40 Winks of Courage |
| „Let It Shine” | 10 |
Teledyski[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Tytuł | Reżyseria/Realizacja | Album |
|---|---|---|---|
| 2010 | „Orange, Apple” | Misia Furtak, Monika Baran, Żaneta Pać, Mirka Duijn | The Other Hand |
| „Venus Untied” | DDBC Creative Design | ||
| 2012 | „Like Is” | ImagePro.pl | 40 Winks of Courage |
| „Let it Shine”[5] | Lava Films |
Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Kategoria | Nagroda | Uwagi |
|---|---|---|---|
| 2011 | Fonograficzny Debiut Roku (The Other Hand) | Fryderyk | Nagroda[6] |
| 2012 | Muzyka popularna | Paszport Polityki | Nagroda[7] |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ très.b na żywo w Czwórce. cgm.pl. [dostęp 2016-09-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-22)]. (pol.).
- ↑ a b c très.b – historia. tres-b.com. [dostęp 2012-06-26]. (pol.).
- ↑ Katarzyna Pawłowska, Jacek Świąder, Odsłaniam się. Z tego czerpię siłę, Aleksandra Klich (red.), „Wysokie Obcasy, nr 4 2018” (nr 4 2018), 26 stycznia 2019 [dostęp 2019-01-31].
- ↑ LP3 - statystyki dla wykonawcy Tres.b. lp3.pl. [dostęp 2016-07-17]. (pol.).
- ↑ „Let It Shine” Tres.B - zobacz klip!. bravo.pl. [dostęp 2016-01-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-02)]. (pol.).
- ↑ Fryderyki 2011: nominowani i laureaci. zpav.pl. [dostęp 2012-06-25]. (pol.).
- ↑ Wszyscy laureaci Paszportów. [dostęp 2018-12-15]. (pol.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Oficjalna strona zespołu (ang.)