Tramwaje w Aradzie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tramwaje w Aradzie
tramwaj
Ilustracja
GT4 w Aradzie
Państwo

 Rumunia

Lokalizacja

Arad

Organizator

Miasto i powiat Arad

Operator

Compania de Transport Public SA Arad

Liczba linii

13

Lata funkcjonowania

1869–1941
od 1946

Infrastruktura
Rozstaw szyn

1000 mm

Tabor
Liczba pojazdów

218

Strona internetowa
T4D w Arad
Schemat sieci tramwajowej

Sieć tramwajowa w Aradzie – jeden z rumuńskich systemów komunikacji tramwajowej, znajdujący się w mieście Arad w zachodniej części kraju. Założona została w 1869 i jest najstarszą siecią tramwajową wśród rumuńskich miast oraz jedną z trzech sieci wąskotorowych w Rumunii. Po rewolucji miasto zaczęło intensywnie sprowadzać używany tabor z zachodniej Europy, co spowodowało, że w 2011 zostały wycofane wszystkie wagony wyprodukowane w Rumunii i Czechosłowacji. Sieć jest charakterystyczna ze względu na linię do Ghioroc, na której tramwaje jadą dawną trasą kolejki podmiejskiej. Trasa ta jest jedną z atrakcji turystycznych Aradu.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Austro-Węgry i Węgry[edytuj | edytuj kod]

25 października 1858 do Aradu dotarła kolej. W tym czasie lokalny przemysł był zainteresowany budową kolei miejskiej w celu transportu towarów oraz pasażerów z fabryk do dworca kolejowego[1]. Pierwsze tramwaje konne pojawiły się w Aradzie, należącym wówczas do monarchii austro-węgierskiej, w 1869[2]. Początkowo zbudowano 3 linie o standardowym rozstawie. Sieć obsługiwało 19 wozów, stacjonujących w jednej zajezdni[1].

W 1907[2] lub 1908[1] oprócz tramwajów w mieście zaczęły kursować autobusy. W 1908 natomiast rok później utworzono pierwszą w granicach obecnej Rumunii spółkę miejską zajmującą się komunikacją. W 1910 rozpoczęto obsługę linii podmiejskich. W 1913 sieć jako pierwsza na terytorium obecnej Rumunii i ósma na świecie została zelektryfikowana[2], w tym samym roku miejska spółka przejęła całą sieć tramwajową. W 1914 tramwaje stały się jedynym środkiem komunikacji publicznej w mieście, gdyż autobusy zostały zarekwirowane przez wojsko w związku z wybuchem I wojny światowej[2].

Rumunia[edytuj | edytuj kod]

Po I wojnie światowej, na mocy traktatu z Trianon, Arad został przydzielony Rumunii. Władze rumuńskie zaczęły zastępować parowe tramwaje autobusami i w 1929 tramwaje zostały zlikwidowane. Ofensywa niemiecka w ZSRR spowodowała pozbawienie przez armię autobusów, co spowodowało czasową likwidację komunikacji miejskiej. W 1944 do miasta trafiły zdobyte w Odessie tramwaje wąskotorowe. Spowodowało to budowę linii o rozstawie metrowym. W tym samym czasie na krótko reaktywowano komunikację tramwajową wykorzystując posiadane wcześniej wozy. W sierpniu 1944 Rumunia przeszła na stronę aliantów, co spowodowało, że leżący niedaleko granicy Arad znalazł się na linii frontu. Wagony z Odessy zostały zwrócone ZSRR[1].

Po II wojnie światowej komunikacja tramwajowa została przywrócona w 1946[2]. Początkowo wozy zostały zbudowane w lokalnej fabryce Gheorghe Dimitrov. W 1947 w Aradzie zaczęły ponownie kursować autobusy miejskie. Lata 40. były okresem wielkiego rozwoju aradzkich tramwajów wzrastała zarówno długość sieci, jak i liczba wozów. W latach 50. rozwój został przyhamowany, jednakże nadal powstawały nowe odcinki[1].

W latach 70. XX wieku ze względu na budowę kombinatu chemicznego na wschód od miasta poprowadzono do niego linię tramwajową, która została wydłużona do Ghioroc[3]. Linia do Ghioroc była jednak przejętą linią kolejki dojazdowej o takim samym rozstawie. Dodatkowo postanowiono rozbudować linie przy kombinacie. Całość inwestycji zakończono w 1978. Linia ta stanowi jedną z atrakcji turystycznych miasta. W latach 70. przystąpiono również do wymiany taboru powojennego na czteroosiowe wagony Tatra T4R, których w latach 1974–1981 dostarczono 100[1].

Kolejny rozwój linii tramwajowych nastąpił w latach 80. Rumunia za sprawą polityki finansowej rządu była w ciężkiej sytuacji. Reglamentacja paliwa, głównego towaru eksportowego Rumunii, spowodowała rozwój linii tramwajowych i trolejbusowych. Zbudowano nowe odcinki tras. Jednakże ze względu na oddłużanie Rumunia nie zamawiała dalszych wagonów w Czechosłowacji. W zamian za to uruchomiono w Timiszoarze produkcję prymitywnych wagonów Timiș2. Wagony te były bardzo awaryjne[1].

Po rewolucji władze miejskie zdecydowały się na zakup używanych wagonów z zachodniej Europy. W 1995 Arad, jako pierwsze rumuńskie miasto, sprowadził 22 wagony wycofywane z Niemiec. Były to wagony silnikowe Gotha T57 doczepne Gotha B2-64 oraz silnikowe ČKD T26. W późniejszych latach do Aradu były sprowadzane głównie wagony Düwag GT6 oraz Düwag GT8. Dostawa tych tramwajów pozwoliła na wycofanie do 2005 wszystkich wagonów dwuosiowych, w tym sprowadzonych w 1995. W 2008 wycofano ostatnie egzemplarze Timiș2 natomiast w 2011 Tatry T4R. W ciągu kilku lat wyremontowano niemalże całe torowisko[1].

Linie[edytuj | edytuj kod]

W Aradzie jest 13 linii tramwajowych, przy czym linie z dodatkową literą „b” są liniami szczytowymi[4].

linia trasa
1 Făt Frumos – Podgoria – Piața Romană
1b Zona Industrială – Făt Frumos
3 Făt Frumos – Podgoria – Piața Romană – Gara Aradul Nou
6 Piața Gai – Podgoria – Piața Romană
7 Făt Frumos – Podgoria – Miorița – Billa – Podgoria – Făt Frumos
9 Făt Frumos – Podgoria – Vladimirescu – Combinatul Chimic
10 Piața Romană – Podgoria – Vladimirescu – Combinatul Chimic
11 Făt Frumos – Podgoria – Sâmbăteni – Ghioroc
12 Piața Romană – Podgoria – Sâmbăteni – Ghioroc
14 Combinatul Chimic – Ghioroc
15 Făt Frumos – Gara CFR – Sere
16 Piața Romană – Podgoria – Sere
18b Billa – Piața Romană

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h Karol Tyszka. Tramwaje w Aradzie. „Świat Kolei”. 1/2013. 
  2. a b c d e Istoricul companiei. [dostęp 2013-03-03]. (rum.).
  3. Maciej Stiasny, Piotr Tomasik. Siedmiogród. „Świat Kolei”. 2/2009. 
  4. Program tramvaie pe linii [online], Compania de Transport Public Arad [dostęp 2024-01-13] (rum.).