Trasowanie przestrzenne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Trasowanie przestrzenne - proces technologiczny stosowany najczęściej w obróbce materiałów, który polega na wyznaczaniu określonych linii na powierzchni danych brył. Przed przystąpieniem do tego trasowania sprawdza się stan przedmiotów przewidzianych do trasowania, a następnie nakłada się farbę traserską w celu lepszego widoku nałożonych następnie linii.

Narzędzia oraz przyrządy stosowane w trasowaniu przestrzennym:

Metody trasowania przestrzennego odbywają się na zasadzie:

  • obrotu obrabianego przedmiotu
  • kątownika
  • skrzynek traserskich

Występujące w trasowaniu przestrzennym czynniki to:

  • wybór określonej bazy
  • ustawienie przedmiotu na płycie traserskiej
  • kreślenie rys traserskich na obrabianym przedmiocie