Trydymit
|
Ten artykuł zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
[[Plik:{{{grafika}}}|240x240px|alt={{{alt grafiki}}}|{{{opis grafiki}}}]] {{{opis grafiki}}} | |
Właściwości chemiczne i fizyczne | |
Inne nazwy |
{{{inne nazwy}}} |
---|---|
Skład chemiczny |
{{{skład chemiczny}}} |
Twardość w skali Mohsa |
{{{twardość w skali Mohsa}}} |
Przełam |
{{{przełam}}} |
Łupliwość |
{{{łupliwość}}} |
Pokrój kryształu |
{{{pokrój kryształu}}} |
Układ krystalograficzny |
{{{układ krystalograficzny}}} |
Topliwość |
{{{topliwość}}} |
Właściwości mechaniczne |
{{{właściwości mechaniczne}}} |
Gęstość minerału |
{{{gęstość minerału}}} |
Właściwości optyczne | |
Barwa |
{{{barwa}}} |
Rysa |
{{{rysa}}} |
Połysk |
{{{połysk}}} |
Współczynnik załamania |
{{{współczynnik załamania}}} |
Inne |
{{{inne własności optyczne}}} |
Dodatkowe dane | |
Postacie alotropowe |
{{{postacie alotropowe}}} |
Szczególne własności |
{{{szczególne własności}}} |
Klasyfikacja Strunza |
{{{klasyfikacja Strunza}}} |
Trydymit – minerał z gromady krzemianów. Nazwa pochodzi od gr. tridymos = potrójny; zawdzięcza swoją nazwę szczególnie częstemu występowaniu w formie trojaków, ale spotyka się również bliźniaki i zbliźniaczenia wielokrotne.
Charakterystyka
Właściwości
Małe kryształy występują w postaci cienkotabliczkowych i sześciobocznych kryształów, tworzą wachlarzowate lub koliste skupienia. Kryształy mikroskopijnej wielkości występują w postaci dachówkowatych skupień. Np. kryształy z rejonu Eifel (Niemcy) są czasem podobne do płatków śniegu. Stanowi jedną z poliformicznych odmian dwutlenku krzemu. Jest kruchy, przezroczysty. Tworzy się w wysokich temperaturach (między 867–1470 °C). W temperaturze poniżej 867 °C zmienia swoją strukturę i zazwyczaj przechodzi w kwarc. Można otrzymać go sztucznie, w wymurówce pieca martenowskiego.
Występowanie
W zagłębieniach młodych skał wulkanicznych (powstałych najwcześniej w trzeciorzędzie), także w druzach w tych skałach, razem z sanidynem, kwarcem, krystobalitem. Został także znaleziony w meteorytach kamiennych.
Miejsca występowania:
- Na świecie: Niemcy – w Siebengebirge, w Górach Eifel, Włochy – okolice Padwy. Monte Calvario (Etna), Francja – koło Puy-de-Dome, Mont Dore, Meksyk – w San Cristobal (znaleziony jako produkt dewitryfikacji szkliw naturalnych), USA.
- W Polsce: został stwierdzony w bazaltach w okolicach Góry Świętej Anny oraz w okolicach Strzegomia i w Pieninach.
Zastosowanie
- interesuje naukowców – służy do określenia warunków tworzenia się skał,
- jest poszukiwany przez kolekcjonerów,
- używany do produkcji materiałów ognioodpornych (specjalnej porcelany),
- bywa wytwarzany syntetycznie.
Zobacz też
Bibliografia
- J. Żaba: Ilustrowany słownik skał i minerałów. Videograf II, 2003.
- W. Schumann: Minerały świata. Alma-Press, 2003.
- J. Bauer: Przewodnik Skały i minerały. Multico, 1997.
- C. Hall: Klejnoty, Kamienie szlachetne i ozdobne. Wiedza i Życie, 1996.