Trzcinnik szuwarowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Trzcinnik szuwarowy
Ilustracja
Trzcinnik szuwarowy (oznaczony numerem 2)
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

wiechlinowce

Rodzina

wiechlinowate

Rodzaj

trzcinnik

Gatunek

trzcinnik szuwarowy

Nazwa systematyczna
Calamagrostis pseudophragmites (Haller f.) Koeler
Descr. Gramin. 106 1802
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Trzcinnik szuwarowy (Calamagrostis pseudophragmites (Haller f.) Koeler) – gatunek rośliny z rodziny wiechlinowatych (Poaceae). Występuje w Eurazji[4]. W Polsce rośnie wzdłuż Wisły i jej karpackich dopływów[5].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Łodyga
Źdźbło do 1,5 m wysokości.
Liście
Do 1 cm szerokości.
Kwiaty
Zebrane w kłoski, te z kolei zebrane w wiotką, zwisającą wiechę. Plewy wąskie, krótko owłosione na grzbiecie. Plewa górna krótsza od dolnej. Plewka dolna wąskolancetowata, delikatna, przejrzysta, trójnerwowa, oścista, u nasady pokryta jednakowymi włoskami od niej dłuższymi; ość prawie sięga szczytu plewy dolnej[6].
Owoc
Ziarniak.

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Bylina, hemikryptofit. Rośnie nad rzekami. Kwitnie w czerwcu i lipcu. Kwiaty są wiatropylne. Gatunek charakterystyczny zbiorowiska Calamagrostis psedophragmites-Festuca rubra[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2014-01-29] (ang.).
  3. Calamagrostis pseudophragmites, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. Calamagrostis pseudophragmites na eMonocot [dostęp 2014-01-29].
  5. Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, Adam Zając (red.) i inni, Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957.
  6. Szafer W., Kulczyński S., Pawłowski B. Rośliny polskie. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1969.
  7. Władysław Matuszkiewicz, Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, ISBN 83-01-13520-4, OCLC 749271059.