Trzonkooczne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Trzonkooczne
Stylommatophora
A. Schmidt, 1855
Ilustracja
Ślinik wielki – widoczne oczy na czułkach
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

mięczaki

Gromada

ślimaki

Rząd

trzonkooczne

Trzonkooczne (Stylommatophora) – klad[1] ślimaków płucodysznych (Pulmonata), w randze rzędu, obejmujący około 30 tys. gatunków grupowanych w kilkudziesięciu rodzinach, o kosmopolitycznym rozmieszczeniu[2]. Oczy trzonkoocznych osadzone są na szczycie drugiej pary czułków. Czułki pierwszej pary są zredukowane, trudne do zaobserwowania. Ślimaki lądowe, nieliczne ziemnowodne, o muszlach różnych kształtów, czasem o muszli małej i przykrytej płaszczem (ślinikowate i pomrowcowate), zredukowanej do małej tarczki (Testacellidae) bądź wykształconej normalnie (np. ślimakowate).

Do rzędu zaliczane są m.in. rodziny:

W Polsce występuje ok. 170 gatunków ślimaków trzonkoocznych. Niektóre są uważane za groźne szkodniki roślin uprawnych (agrofagi). Często spotykane są w ogrodach przydomowych.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Philippe Bouchet, Jean-Pierre Rocroi. Classification and nomenclator of gastropod families. „Malacologia: International Journal of Malacology”. 47 (1-2), s. 85-397, 2005. ISSN 0076-2997. (ang.). 
  2. Beata Pokryszko: Podgromada: płucodyszne – Pulmonata. W: Zoologia : bezkręgowce. T. 1. Red. nauk. Czesław Błaszak. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009, s. 501. ISBN 978-83-01-16108-8.