Tulanie chleba

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Tulanie chleba – dawny obrzęd weselny, praktykowany na Ziemi Łódzkiej, Kurpiach i lokalnie też w innych rejonach centralnej Polski.

Po ślubie i powrocie do domostwa panna młoda całowała spoczywający na stole chleb, a następnie przy śpiewie zebranych w izbie kobiet toczyła go wokół stołu. Po tym chleb krojono i dzielono między wszystkich obecnych na weselu gości. Obrzęd ten miał na celu potwierdzenie przez pannę młodą przyjęcia na siebie obowiązków gospodyni w nowym domu. Tulanie chleba miało też gwarantować dostatek.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Barbara Ogrodowska, Zwyczaje, obrzędy i tradycje w Polsce, Verbinum, Warszawa 2001.