Tunel Rokijski
42°37′N 44°06′E/42,616667 44,100000 Mapa Południowej Osetii pokazująca lokalizację Tunelu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Państwo | |
| Oficjalna nazwa |
როკის გვირაბი |
| Przeszkoda | |
| Długość |
3730 m |
| Data otwarcia |
1986 |
Położenie na mapie Gruzji  | |
Położenie na mapie Rosji  | |
| 42°37′N 44°06′E/42,616667 44,100000
| |
Tunel Rokijski (ros. Рокский тоннель, Rokskij tonniel; oset. Ручъы тъунел, Rucz΄y t΄unel; gruz. როკის გვირაბი, Rokis Gwirabi) – tunel drogowy pod głównym pasmem Wielkiego Kaukazu, łączący Osetię Północną w Rosji z Osetią Południową w Gruzji.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Tunel został ukończony w 1983, za czasów Związku Radzieckiego, a uruchomiony w 1986 roku[1]. Jego długość wynosi 3730 m, znajduje się na wysokości około 2000 m n.p.m.[2] Pobliska Przełęcz Rokijska znajduje się na wysokości ok. 3000 m n.p.m. i jest przejezdna tylko latem. W związku z tym tunel jest jedyną drogą łączącą Osetię Północną z Południową dostępną cały rok. Jest to jedna z trzech tras łączących Rosję z Gruzją. Przejście Gantiadi-Adler znajdujące się w Abchazji przez gruzińskie władze jest uznawane za nielegalne[3]. Druga droga została zablokowana przez władze rosyjskie przy przejściu granicznym Stepancminda-Wierchnij Łars w czerwcu 2006 roku[3]. Władze Osetii Południowej wykorzystując ten fakt zarządziły pobieranie opłat za przejazd tunelem[4]. Opłaty stanowiły główne źródło dochodów budżetowych[4]. Wówczas Gruzja – mając poparcie USA – rozpoczęła negocjacje sugerując, że tunel powinien być pod kontrolą międzynarodową, a nie jak wcześniej pod secesją osetyjską, czy pod kontrolą rosyjskich sił pokojowych[4].
Tunel Rokijski został wykorzystany przez rosyjskie oddziały zbrojne podczas wojny w Osetii Południowej w 2008 roku[5].
Przez tunel przechodzi droga transkaukaska.
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
Na 41 posiedzeniu Komisji Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej w dniu 29 października 2008 postanowiono przyjąć egzonim Tunel Rokijski dla tunelu w Rosji i Gruzji. Inne proponowane nazwy to: Tunel Roki i Tunel Rocki[6].
We wrześniu 2017 roku Biuro Prasowe Północnej Osetii wydało oświadczenie, że nazwa tunelu Roki powinna zostać zmieniona i zastąpiona im. Bilara Kobelieva, inicjatora tunelu i byłego przywódcy północnoosetyjskiego[7].
Remont tunelu[edytuj | edytuj kod]
W 2011 roku tunel został zamknięty z powodu remontu. Samochody mogły korzystać z równoległego małego tunelu wentylacyjnego zgodnie z opracowanym harmonogramem, który wprowadzał ruch wahadłowy[8]. 5 listopada 2014 tunel został ponownie otwarty[9]. Tunel został poszerzony, zaizolowano ściany oraz rozbudowano systemu bezpieczeństwa[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ ე, რუსეთმა როკის გვირაბის გაფართოება დაიწყო, „VOA” [dostęp 2018-04-02] (gruz.).
- ↑ a b Otwarto tunel Roki na granicy Rosji i Osetii Południowej - Inżynieria.com [online], inzynieria.com [dostęp 2018-04-08] (pol.).
- ↑ a b MFA Slams Russia for Easing Abkhaz Border Crossing [online], civil.ge [dostęp 2018-04-08] (ang.).
- ↑ a b c ი, რეკონსტრუქცია და პრობლემები, „რადიო თავისუფლება” [dostęp 2018-04-08] (gruz.).
- ↑ Piotr A. Maciążek, Piotr A. Maciążek: Geopolityczny aspekt akcesji Rosji do WTO [online] [dostęp 2018-04-08] (pol.).
- ↑ Protokół z 41. posiedzenia Komisji Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiejksng.gugik.gov.p [Dostęp 2018-04-02]
- ↑ ოსეთში როკის გვირაბის სახელის გადარქმევის ინიციატივით გამოვიდნენ [online], ნეტგაზეთი [dostęp 2018-04-02] (ang.).
- ↑ ი, როკის გვირაბი იკეტება, „რადიო თავისუფლება” [dostęp 2018-04-02] (gruz.).
- ↑ Rokský tunel: objev, provoz, rekonstrukce [online], cs.ruarrijoseph.com [dostęp 2018-04-08] (cz.).