Turion (botanika)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Turion wywłócznika okółkowego Myriophyllum verticillatum.

Turion (łac. turio, pąk zimowy, pąk przetrwalny, zimujące pąki śpiące) – forma rozmnażania i przetrwalnikowa wielu roślin, głównie wodnych (np. wywłócznika okółkowego, żabiścieku pływającego, rogatka sztywnego) umożliwiająca przetrwanie okresu mrozów. Rośliny przed zimą tworzą skrócony pęd z pąkiem wierzchołkowym, zwykle osłonięty gęsto rosnącymi wokół liśćmi. Po oddzieleniu od macierzystej rośliny turion opada na dno zbiornika i przeczekuje niekorzystny okres podczas gdy roślina macierzysta ginie. Wiosną turiony rozwijają się w nowe rośliny, przy czym w wielu przypadkach by rozwinąć się muszą zostać przemrożone w okresie zimowym.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Zbigniew Podbielkowski, Maria Podbielkowska: Przystosowania roślin do środowiska. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1992. ISBN 83-02-04299-4.
  • Alicja Szweykowska, Jerzy (red.) Szweykowski: Słownik botaniczny. Wyd. II, zmienione i uzupełnione. Warszawa: Wiedza Powszechna, 2003, s. 938. ISBN 83-214-1305-6.