Typ 3 Chi-Nu
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Typ pojazdu | |
| Trakcja |
gąsienicowa |
| Załoga |
5 osób |
| Historia | |
| Prototypy | |
| Egzemplarze |
60 egz. |
| Dane techniczne | |
| Silnik |
silnik wysokoprężny Mitsubishi Typ 100 o mocy 176,6 kW przy 2000 obr./min |
| Pancerz |
20-50 mm |
| Długość |
5730 mm |
| Szerokość |
2333 mm |
| Wysokość |
2610 mm |
| Prześwit |
420 mm |
| Masa |
bojowa: 18 800 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość |
39 km/h |
| Zasięg pojazdu |
210 |
| Pokonywanie przeszkód | |
| Brody (głęb.) |
bez przygotowania: 100 cm |
| Rowy (szer.) |
250 cm |
| Kąt podjazdu |
78 |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 1 x armata czołgowa Typ 3 kalibru 75 mm (55 nab.), 1 x czkm Typ 97 kalibru 7,7 mm | |
Typ 3 Chi-Nu – japoński czołg średni z okresu II wojny światowej.
W 1941 roku armia japońska rozpoczęła testy prototypu czołgu Typ 1 Chi-He. Łączył on napęd, układ jezdny i uzbrojenie czołgu Typ 97 Shinhoto Chi-Ha, ale kadłub i wieżę skonstruowano od nowa. W następnych latach czołg ten był produkowany seryjnie, ale trwały prace nad zamocowaniem w tym czołgu armaty o większym kalibrze. W 1944 roku powstał prototyp wykorzystujący podwozie czołgu Typ 1, ale wyposażony w nową wieżę z zamontowaną armatą czołgową kalibru 75 mm Typ 3. Nowa armata miała niskie własności balistyczne, ale montaż silniejszej nie był na tym podwoziu możliwy. Do zakończenia wojny wyprodukowano 60 czołgów Typ 3 Chi-Nu. Zostały one skierowane do 3 Dywizji Pancernej broniącej Wysp Japońskich.
Czołg Typ 3 Chi-Nu miał klasyczną konstrukcję. W tylnej części nitowanego kadłuba umieszczono sześciocylindrowy silnik wysokoprężny. Układ jezdny składał się z sześciu kół jezdnych, koła napędowego, napinającego i trzech rolek podtrzymujących gąsienicę. Cztery środkowe koła jezdne były zblokowane po dwa i amortyzowane poziomymi resorami śrubowymi, Koła skrajne były zawieszone niezależnie i amortyzowane ukośnymi resorami śrubowymi. Czołg był uzbrojony w armatę czołgową kalibru 75 mm Typ 3. Uzbrojeniem dodatkowym był czołgowy karabin maszynowy Typ 97 zamocowany w kadłubie, obok kierowcy. Załoga składała się z kierowcy, strzelca kadłubowego km, celowniczego, ładowniczego i dowódcy.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Ledwoch, J., Solarz, J.: Czołgi japońskie 1938-1945. Warszawa: Wydawnictwo Militaria, 1998. ISBN 83-7219-006-2.