Tyson Gay

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje) o 23:59, 18 sty 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Tyson Gay
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

9 sierpnia 1982
Lexington

Dyscypliny

lekkoatletyka

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Igrzyska olimpijskie
srebro Londyn 2012 sztafeta 4 x 100 m
Mistrzostwa świata
złoto Osaka 2007 bieg na 100 m
złoto Osaka 2007 bieg na 200 m
złoto Osaka 2007 sztafeta 4 x 100 m
srebro Berlin 2009 bieg na 100 m
IAAF World Relays
złoto Nassau 2015 sztafeta 4 × 100 m
Strona internetowa

Tyson Gay (ur. 9 sierpnia 1982 w Lexington) – amerykański lekkoatleta, sprinter, mistrz świata: w biegu na 100 m, biegu na 200 m, sztafecie 4 x 100 m.

Kariera

2007

W 2007 roku uzyskując czas 9,85 s zdobył złoty medal w Osace na 100 m. Podczas Mistrzostw Świata w Osace faworytem tej konkurencji był Asafa Powell, lecz dzięki temu, że Jamajczyk "spalił się psychicznie", gdy Amerykanin go dogonił, Gay wygrał. Powell w okresie przygotowawczym był kilka razy kontuzjowany, stąd też nie zaprezentował się dobrze na tych mistrzostwach. Natomiast na 200 m Gay odniósł pewne zwycięstwo wynikiem 19,76 s, który do 2009 r. był rekordem mistrzostw. Dwa dni później odniósł kolejne zwycięstwo. Tym razem w sztafecie 4 x 100 m. Drużyna USA uzyskała najlepszy wynik roku – 37,78 s. Gay tym samym okazał się królem sprintu Mistrzostw Świata w Lekkoatletyce 2007 wywożąc z Osaki 3 złote medale na dystansach sprinterskich. Dzięki tak udanemu sezonowi Gay został laureatem wielu prestiżowych nagród, m.in. został wybrany lekkoatletą roku przez IAAF oraz prestiżowy miesięcznik Track & Field News.

2008

W roku igrzysk w Pekinie , podczas mistrzostw kraju poprawił rekord USA czasem 9,77s. Później jednak doznał kontuzji i Gay przez jakiś czas przebywał na leczeniu w Niemczech. Na Igrzyskach dotarł do półfinału gdzie zajął piąte miejsce i odpadł z rywalizacji.

2009

Amerykanin nie obronił żadnego z trzech złotych medali mistrzostw świata, zdobył jednak srebro w biegu na 100 metrów, gdzie przegrał jedynie z bijącym po raz kolejny rekord świata Jamajczykiem – Usainem Boltem. W tym biegu Gay pobił rekord USA wynikiem 9,71, który to poprawił o 2 setne sekundy podczas wrześniowego mityngu w Szanghaju.

2010

16 maja w Manchesterze przebiegł dystans 200 metrów po prostej w czasie 19,41[1]. Zwycięzca łącznej punktacji Diamentowej Ligi 2010 w biegu na 100 metrów[2].

2011

Z powodu kontuzji, której nabawił się podczas mistrzostw Stanów Zjednoczonych, nie wystąpił na przełomie sierpnia i września w światowym czempionacie w Taegu w Korei Południowej[3].

2012

Amerykanin nie startował na igrzyskach olimpijskich w Londynie na 200 metrów – skupił się na dwukrotnie krótszym dystansie[4]. W olimpijskim finale na 100 metrów zajął 4. miejsce z czasem 9,80. Kilka dni później wszedł w skład amerykańskiej sztafety 4 x 100 metrów, która zdobyła w Londynie srebro.

2013

Podczas czerwcowych mistrzostw Stanów Zjednoczonych przebiegł dystans 100 metrów w czasie 9,75 i został liderem list światowych. Na dwa razy dłuższym dystansie plasował się w tabelach tuż za Usainem Boltem. W lipcu poinformował media, że majowy test antydopingowy poza zawodami dał wynik pozytywny, a on sam rezygnuje ze startu na mistrzostwach świata w Moskwie[5][6][7].

Życie prywatne

16 października 2016 roku jego 15-letnia córka Trinity Gay została postrzelona w szyję przed restauracją, a następnie przewiedziona do szpitala i zmarła przed 5 miejscowego czasu[8].

Sukcesy

Mistrzostwa świata

Mistrzostwa Świata Miasto Data Konkurencja Wynik Miejsce
Osaka 2007 Osaka 26 sierpnia 2007 Bieg na 100 m 9,84 s 1 miejsce
Osaka 2007 Osaka 30 sierpnia 2007 Bieg na 200 m 19,76 s 1 miejsce
Osaka 2007 Osaka 1 września 2007 sztafeta 4 x 100 m 37,78 s 1 miejsce
Berlin 2009 Berlin 16 sierpnia 2009 Bieg na 100 m 9,71 s 2 miejsce

Światowy Finał IAAF

Puchar świata

Rekordy życiowe

Konkurencja Czas Wiatr Miejsce Data
100 m 9,69 +2,0 m/s Szanghaj, Chiny 20 września 2009
200 m 19,58 +1,3 m/s Nowy Jork, Stany Zjednoczone 30 maja 2009

Przypisy

  1. ↑ Gay clocks 19.41 on straight 200m in Manchester. iaaf.org. [dostęp 16 maja 2010]. (ang.).
  2. ↑ Piotr Małachowski i 30 zwycięzców Diamentowej Ligi. Oficjalny portal Polskiego Związku Lekkiej Atletyki. [dostęp 28 sierpnia 2010]. (pol.).
  3. ↑ Gay nie pobiegnie. eurosport.pl. [dostęp 25 czerwca 2011]. (pol.).
  4. ↑ Londyn 2012. Gay rezygnuje z 200 metrów. Sport.pl. [dostęp 3 kwietnia 2012]. (pol.).
  5. ↑ Robert Pałuba: Wpadka dopingowa Tysona Gaya, Amerykanin nie wystąpi na MŚ. SportoweFakty.pl. [dostęp 15 lipca 2013]. (pol.).
  6. ↑ Известный американский спринтер провалил допинг-тест. ruvr.ru, 2013-07-14. [dostęp 2013-07-26]. (ros.).
  7. ↑ Тайсон Гэй уличён в употреблении допинга. vesti.ru, 2013-07-27. [dostęp 2013-07-27]. (ros.).
  8. ↑ Zastrzelono córkę słynnego sprintera. tvn24.pl. [dostęp 2016-10-17].

Linki zewnętrzne

Mistrzowie świata w biegu na 100 metrów

Portal:Lekkoatletyka

Mistrzowie świata w biegu na 200 metrów

Portal:Lekkoatletyka

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Tyson_Gay&oldid=51750319”