U-3515
| Historia | |
| Położenie stępki |
sierpień 1944 |
|---|---|
| Wodowanie |
listopad 1944 |
 Kriegsmarine
| |
| Nazwa |
U-3515 |
| Wejście do służby |
grudzień 1944 |
| Wycofanie ze służby |
maj 1945 |
 Royal Navy
| |
| Nazwa |
N 30 |
| Wejście do służby |
wiosna / lato 1945 |
| Wycofanie ze służby |
luty 1946 |
 MW ZSRR
| |
| Nazwa |
B-27 |
| Wejście do służby |
luty 1946 |
| Wycofanie ze służby |
wrzesień 1972 |
| Los okrętu |
złomowany w 1973 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
nawodna: 1621 t |
| Długość |
76,7 m |
| Szerokość |
6,6 m |
| Napęd | |
| 2 silniki wysokoprężne MAN M6V40/46KBB o mocy 4000 KM, 2 silniki elektryczne o mocy 5400 KM, 2 wyciszone silniki elektryczne o mocy 222 KM, 2 śruby napędowe | |
| Prędkość |
nawodna: 15,5 w. |
| Zasięg |
na powierzchni: 15.500 Mm przy 10 w. |
| Uzbrojenie | |
| 2 podwójne działka przeciwlotnicze 20 mm 6 wyrzutni torpedowych na dziobie, 23 torpedy. | |
| Załoga |
57 |
U-3515 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu XXI z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1944 roku; po wojnie przejęty przez Wielką Brytanię, później przekazany Związkowi Radzieckiemu. Jeden z 8 okrętów tego typu, które przetrwały wojnę[1].
Zamówienie na budowę okrętu zostało złożone w stoczni F. Schichau w Gdańsku. Rozpoczęcie budowy okrętu miało miejsce 27 sierpnia 1944. Wodowanie nastąpiło 4 listopada 1944, wejście do służby 14 grudnia 1944. Jedynym dowódcą był Oblt. Fedor Kuscher.
Okręt odbywał szkolenie w 8. Flotylli, od 1 kwietnia służył w 5. Flotylli jako okręt bojowy. Nie odbył żadnego patrolu bojowego, nie zatopił żadnej jednostki przeciwnika.
Poddany w Horten (Norwegia) w maju 1945, przebazowany 19 maja 1945 do Loch Ryan (Szkocja). Włączony do floty brytyjskiej jako N 30. Przekazany ZSRR, od lutego 1946 do września 1972 służył jako B-27, później BS-28 i UTS-3. Od stycznia 1957 jednostka treningowa. Złomowany w 1973 roku.