U-954

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
U-954
Historia
Stocznia

Blohm und Voss

Położenie stępki

10 lutego 1942

Wodowanie

28 października 1942

 Kriegsmarine
Wejście do służby

23 grudnia 1942

Zatopiony

19 maja 1943

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

na powierzchni 769 t
w zanurzeniu 871 t

Długość

67,1 m

Szerokość

6,2 m

Zanurzenie

4,74 m

Napęd
na powierzchni 2800 KM
w zanurzeniu 750 KM
Prędkość

na powierzchni 17,7 w.
w zanurzeniu 7,6 w.

Zasięg

na powierzchni 8550 Mm (10 w.)
w zanurzeniu 80 Mm (4 w.)

Uzbrojenie
5 wyrzutni torped (zapas 14)
lub 39 min TMB lub 26 min TMA, działo 88 mm
działko 20 mm
Załoga

47

U-954 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu VII C z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1942 roku.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Podczas II wojny światowej okręt odbył jeden, 42-dniowy patrol bojowy, nie odnosząc sukcesów.

U-954 został zatopiony 19 maja 1943 roku na południowy wschód od przylądka Farvel (Grenlandia) przez brytyjską fregatę HMS „Jed” i slup HMS „Sennen”[1]. Zginęła cała załoga – 47 oficerów i marynarzy, w tym Peter Dönitz, młodszy syn admirała Karla Dönitza, pełniący funkcję oficera wachtowego.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Początkowo zatopienie U-954 przypisywano brytyjskiemu samolotowi ze 120. Dywizjonu RAF, który tego samego dnia atakował w pobliżu niezidentyfikowanego U-Boota. W toku powojennej weryfikacji Admiralicja przyznała ostatecznie zatopienie U-954 jednostkom nawodnym.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • U-954. www.uboat.net. [dostęp 2008-11-04]. (ang.).