USS Anacapa (AG-49)
| |
| Historia | |
| Położenie stępki |
1919 |
|---|---|
 Stany Zjednoczone
| |
| Nazwa |
Castle Town (1919) |
| Wejście do służby |
1919 |
| Wycofanie ze służby |
20 czerwca 1942 |
| US Navy
| |
| Wejście do służby |
31 sierpnia 1942 |
| Wycofanie ze służby |
21 marca 1946 |
| Los okrętu |
zatonął w 1964 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
pełna: 7500 ton |
| Długość |
102 m |
| Szerokość |
15 m |
| Zanurzenie |
6.1 m |
| Prędkość |
9 węzłów |
| Uzbrojenie | |
| 2 x 102 mm 2 x 76 mm 5 x 20 mm 1 miotacz bomb głębinowych (wszystkie ukryte) | |
| Załoga |
155 |
USS Anacapa (AG-49) – amerykański statek-pułapka używany przez United States Navy. Nosił nazwę pochodzącą od wyspy Anacapa leżącej w pobliżu wybrzeża Kalifornii.
Służba[edytuj | edytuj kod]
Jednostka została zbudowana w 1919 w Wilmington, Delaware jako frachtowiec parowy. Nosił w czasie służby kilka nazw w tym „Castle Town” (1919), „Lumbertown” (1936) i „Coos Bay” (1942)[1]. Przed nabyciem przez US Navy operował jako drewnowiec w służbie Coos Bay Lumber Co. Został nabyty przez Marynarkę 20 czerwca 1942 roku i przebudowany do służby jako statek-pułapka[2]. Wszedł do służby 31 sierpnia 1942 jako USS "Anacapa" (AG-49), pierwszym dowódcą został Lt. Comdr. (kmdr ppor.) Albert M. Wright[2]. Okręt został przerobiony w ramach projektu "Love William", w ramach którego miał udawać statek handlowy, mając jednocześnie ukrytą broń przygotowaną do ostrzelania okrętu podwodnego.
Służba na Pacyfiku w czasie II wojny światowej[edytuj | edytuj kod]
Okręt został obsadzony przez personel US Navy, ale wszyscy członkowie otrzymali dokumenty marynarzy floty handlowej[3]. Okręt pływał w pobliżu zachodniego wybrzeża USA jako wabik mający zwrócić uwagę wrogich okrętów podwodnych. Podobnie jak inne statki-pułapki przewoził puste beczki na ropę i drewno udające ładunek oraz zapewniające dodatkową pływalność w razie storpedowania. "Anacapa" nie odniosła sukcesów w prowokowaniu japońskich okrętów podwodnych. 6 października 1943 okręt ratował rozbitków ze storpedowanego przez okręt podwodny I-25 zbiornikowca „Larry Doheney” w pobliżu Mendocino[2]. Sądzi się także, że uszkodził dwa własne okręty podwodne bombami głębinowymi, gdy te niezgodnie z planami operowały w jego obszarze działania[2]. Podczas patroli służył także jako okręt rozpoznania meteorologicznego[2].
W październiku 1943 roku US Navy zakończyło wykorzystywanie statków-pułapek[2]. Służył do końca wojny jako uzbrojony transportowiec. Uzbrojenie zredukowano do czterech dział plot. kalibru 76 mm i pięciu 20 mm[4]. Bazując najpierw w Pearl Harbor a później Anchorage, pływał na Tarawę, Saipan, Guam, Ulithi, Truk, Nukufetau, Adak, Attu i Dutch Harbor.
Jednostka została zbudowana z relatywnie małym zanurzeniem i płaskim dnem pozwalającym pływać daleko w górę rzek w Oregonie i Waszyngtonie by ładować drewno, co powodowało, że rejsy po otwartym oceanie były utrudnione. Mimo to niewielkie zanurzenie okazało się przydatne w trakcie kampanii żabich skoków na południowym Pacyfiku, pozwalało bowiem na dostarczanie towarów na wyspy wyposażonych jedynie w prymitywne porty. Był często pierwszym okrętem dostarczającym zaopatrzenie dla marines, gdy walki na wyspie ucichły.
Wycofanie ze służby[edytuj | edytuj kod]
„Anacapa” wrócił do San Francisco w marcu 1946 roku, gdzie 21 marca został wycofany ze służby, a 12 kwietnia skreślony z listy floty,[4]. 30 stycznia 1947 roku został sprzedany cywilnemu armatorowi i później pełnił służbę jako statek handlowy[4]. Początkowo wrócił do starej nazwy "Coos Bay" (1946), później przemianowany na „George Olson” w 1947. Rozbity na brzegu, zatonął w czasie transportowania drewna na Columbia River 30 stycznia 1964[5][6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Pusey & Jones Shipbuilding History. [dostęp 2008-10-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-08-29)].
- ↑ a b c d e f Kaczmarek 2020 ↓, s. 58.
- ↑ Q-SHIPS VERSUS U-BOATS: America's Secret Project, Kenneth M. Beyer, Naval Institute Press, 1999.
- ↑ a b c Kaczmarek 2020 ↓, s. 60.
- ↑ Columbia River Maritime Museum Interactive Wreck Map. [dostęp 2008-10-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-19)].
- ↑ Coos Bay World article
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Rafał Mariusz Kaczmarek. Okręty-pułapki US Navy. „Morza, Statki i Okręty”. Nr 7-8/2020. XXV (199), lipiec–sierpień 2020. Warszawa.
Ten artykuł zawiera treści udostępnione w ramach domeny publicznej przez Dictionary of American Naval Fighting Ships. Treści te są umieszczone tutaj.