USS Burrows (DD-29)
.JPG) USS Burrows (DD-29) | |
| Historia | |
| Stocznia | |
|---|---|
| Wodowanie |
23 czerwca 1910 |
 US Navy
| |
| Nazwa |
USS „Burrows” (DD-29) |
| Wejście do służby |
21 lutego 1911 |
 US Coast Guard
| |
| Nazwa |
USS „Burrows” (CG-10) |
| Los okrętu |
sprzedany na złom 22 sierpnia 1934 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
742 tony |
| Długość |
89,6 m |
| Szerokość |
8,05 m |
| Zanurzenie |
2,54 m |
| Prędkość |
30,6 węzła |
| Uzbrojenie | |
| 5 × 76 mm/50, 6 × 450 mm wt. | |
| Załoga |
88 |
USS Burrows (DD-29) – amerykański niszczyciel typu Paulding. Jego patronem był William Ward Burrows II. Po I wojnie światowej służył także w United States Coast Guard z oznaczeniem CG-10.
Zwodowano go 23 czerwca 1910 w stoczni New York Shipbuilding Company (Camden (New Jersey)), matką chrzestną była Lorna Dorthea Burrows, krewna patrona okrętu. Jednostka weszła do służby w US Navy 21 lutego 1911, jej pierwszym dowódcą był Lieutenant Junius F. Hellweg.
Okręt był w służbie w czasie I wojny światowej. Działał jako jednostka eskortowa na wodach amerykańskich i europejskich.
"Burrows" dotarł do Filadelfii 2 stycznia 1919. Operował wzdłuż Wschodniego Wybrzeża USA przez kilka miesięcy, w czerwcu dotarł do Philadelphia Navy Yard. Został wycofany ze służby 12 grudnia 1919.
United States Coast Guard[edytuj | edytuj kod]
W czerwcu 1924 okręt został przekazany Departamentowi Skarbu do użycia przez Straż Wybrzeża. Bazował w New London (Connecticut) i brał udział w patrolach rumowych.
Wrócił do US Navy 2 maja 1931. Sprzedany na złom 22 sierpnia 1934, zgodnie z ustaleniami traktatu londyńskiego.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Ten artykuł zawiera treści udostępnione w ramach domeny publicznej przez Dictionary of American Naval Fighting Ships. Treści te są umieszczone tutaj.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Fotografie okrętu
- Fotografie okrętu. history.navy.mil. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-19)].