USS Conner (DD-72)
.jpg) USS Conner (DD-72) | |
| Historia | |
| Stocznia |
William Cramp & Sons |
|---|---|
| Wodowanie |
21 sierpnia 1917 |
 US Navy
| |
| Nazwa |
USS Conner (DD-72) |
| Wejście do służby |
USN: 12 stycznia 1918 |
 Royal Navy
| |
| Nazwa |
HMS Leeds (G27) |
| Los okrętu |
złomowany w 1947 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
1020 ton (standardowa) |
| Długość |
96,6 m |
| Szerokość |
9,55 m |
| Zanurzenie |
2,46 m |
| Napęd | |
| kotły White-Forster turbiny Parsonsa 3 śruby 18 500 KM | |
| Prędkość |
30 węzłów |
| Uzbrojenie | |
| 4 x 102 mm 2 x 1-funtówki 12 x 533 mm wt. | |
| Załoga |
100 |
USS Conner (DD-72) – amerykański niszczyciel typu Caldwell. Jego patronem był komodor David Conner (1792–1856).
Zwodowano go 21 sierpnia 1917 w stoczni William Cramp & Sons Ship and Engine Building Company w Filadelfii, matką chrzestną była E. Diederich. Jednostka weszła do służby w US Navy 12 stycznia 1918, jej pierwszym dowódcą był Commander A. G. Howe.
Okręt był w służbie w czasie I wojny światowej. Działał jako jednostka eskortowa na wodach amerykańskich i europejskich.
Wycofany ze służby 21 czerwca 1922.
Wrócił do służby 23 sierpnia 1940. Wyposażony w Filadelfii. Przekazany władzom brytyjskim w ramach umowy niszczyciele za bazy 23 października 1940 w Halifaksie. Wszedł do brytyjskiej służby tego samego dnia jako HMS Leeds (G27).
Działał jako jednostka eskortowa m.in. na Morzu Północnym. W kwietniu 1945 odstawiony do rezerwy w Grangemouth. Złomowany w 1947.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Ten artykuł zawiera treści udostępnione w ramach domeny publicznej przez Dictionary of American Naval Fighting Ships. Treści te są umieszczone tutaj.