USS Eldridge (DE-173)

USS Eldridge (DE-173)
	; USS Eldridge w 1944 roku
Klasa	niszczyciel eskortowy
Typ	Cannon
	Historia
Stocznia	Federal Shipbuilding and Drydock Company
Wodowanie	25 lipca 1943
	US Navy
Nazwa	Eldridge
Wejście do służby	27 sierpnia 1943
Wycofanie ze służby	17 czerwca 1946
	Polemiko Naftiko
Nazwa	Leon
Wejście do służby	15 stycznia 1951
Wycofanie ze służby	15 listopada 1992
Los okrętu	sprzedany na złom w 1999
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	proj. standardowa: 1260 ton
Długość	proj. 93 m
Szerokość	proj. 11,3 m
Zanurzenie	3,56 m
Prędkość	proj. 21 węzły
Zasięg	10 800 mil morskich; przy prędkości 12 węzłów
Załoga	proj. 15 oficerów; 201 podoficerów i marynarzy

USS Eldridge (DE-173) – amerykański niszczyciel eskortowy typu Cannon, nazwany na cześć komandora porucznika Johna Eldridge’a, Jr., następnie w okresie powojennym grecki Leon (D-54), służący do 1992 roku. Okręt stał się znany za sprawą domniemanego Eksperymentu Filadelfia, w którym miał brać udział.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Okręt został zwodowany 25 lipca 1943 r. w Newark w USA. Między 4 stycznia 1944 r. a 9 maja 1945 r. żeglował po Morzu Śródziemnym eskortując konwoje z ludźmi i zaopatrzeniem dla operacji alianckich w Afryce Północnej i Europie. Łącznie odbył dziewięć rejsów do Casablanki, Bizerte i Oranu, po czym powrócił do USA.

28 maja 1945 r. wypłynął z Nowego Jorku w stronę Pacyfiku, gdzie miał pełnić służbę. Po drodze, w okolicach Saipanu, nawiązał kontakt z podwodnym obiektem, który zaatakował jednak bez rezultatu. 7 sierpnia przypłynął na Okinawę, gdzie do listopada 1945 r. patrolował okoliczne wody i eskortował konwoje na trasie Saipan–Ulithi–Okinawa. 17 czerwca 1946 r. został przeniesiony do rezerwy.

15 stycznia 1951 r. okręt został przekazany Grecji w ramach programu wzajemnej pomocy, gdzie służył jako „Leon” (D-54). 5 listopada 1992 r. został wycofany ze służby, a 11 listopada 1999 r. został sprzedany na złom w Pireusie^[1].

Eksperyment Filadelfia[edytuj | edytuj kod]

Osobny artykuł: Eksperyment Filadelfia.

28 października 1943 r. okręt miał wziąć udział w domniemanym wojskowym eksperymencie, który miał dowieść istnienia jednobiegunowego pola magnetycznego. Jedną z cennych z punktu widzenia wojska właściwości takiego nieznanego współczesnej fizyce pola byłoby odchylanie promieni światła nawet o kilka procent, co miałoby umożliwić ukrycie obiektu, znajdującego się w obszarze działania takiego pola. To mogłoby pozwolić na zakamuflowanie jednostek pływających i innych jednostek o znaczeniu militarnym i dawałoby znaczną przewagę taktyczną. Eksperyment miał się jednak zakończyć tragedią, a znaczna część załogi ponieść śmierć lub zapaść na choroby psychiczne.

Większość opisów tych wydarzeń opiera się na relacjach Alfreda Bielka, który podaje się za ich naocznego świadka. Nie ma jednak przekonujących dowodów wskazujących, iż eksperyment w ogóle się odbył, a Marynarka Wojenna Stanów Zjednoczonych temu zaprzecza^[2]^[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ HELLENIC NAVY – LEON D-54 (1951–1992). [dostęp 2013-08-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-09-28)].
↑ Robert Todd Carroll: Philadelphia experiment. The Skeptic's Dictionary, 2008-02-05. (ang.).
↑ The „Philadelphia Experiment”. [w:] Naval Historical Center of the United States Navy [on-line]. history.navy.mil, 2007-02-20. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-02-20)]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

[1] HELLENIC NAVY – LEON D-54 (1951–1992). [dostęp 2013-08-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-09-28)].

[2] Robert Todd Carroll: Philadelphia experiment. The Skeptic's Dictionary, 2008-02-05. (ang.).

[3] The „Philadelphia Experiment”. [w:] Naval Historical Center of the United States Navy [on-line]. history.navy.mil, 2007-02-20. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-02-20)]. (ang.).

[1]

[2]

[3]