USS Lafayette (SSBN-616)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
USS Lafayette (SSBN-616)
Ilustracja
USS „Lafayette” SSBN-616
Klasa

okręt podwodny

Typ

Lafayette

Historia
Stocznia

Electric Boat

Położenie stępki

17 stycznia 1961

Wodowanie

8 maja 1962

 US Navy
Wejście do służby

23 kwietnia 1963

Wycofanie ze służby

12 sierpnia 1991

Los okrętu

wycofany ze służby

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność
• na powierzchni
• w zanurzeniu


7.250 długich ton
8.250 długich ton

Długość

129,50 m

Szerokość

10,10 m

Zanurzenie testowe

400 metrów

Napęd
1 reaktor S5W,
2 turbiny o mocy 15000 KM,
1 śruba
Prędkość
• na powierzchni
• w zanurzeniu


16 węzłów
21 węzłów

Uzbrojenie
SLBM kolejno: Polaris A2, Poseidon C3, 12 torped
Wyrzutnie torpedowe

16 x SLBM
4 wyrzutnie torpedowe kal. 533 mm

Załoga

136 oficerów i marynarzy

USS Lafayette (SSBN-616)amerykański atomowy okręt podwodny typu Lafayette wchodzący w skład strategicznego systemu rakietowego polaris-poseidon.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwszym okrętem typu Lafayette, które mogły przewozić rakiety balistyczne był okręt oznaczony jako USS „Lafayette” (SSBN-616), który otrzymał nazwę w hołdzie bohatera Francji i Stanów Zjednoczonych markiza de la Fayette (trzeci z kolei okręt US Navy o tej nazwie).

Pod okręt stępkę położono w dniu 17 stycznia 1961 roku w stoczni Electric Division Boat of General Dynamics w Groton Connecticut. Zwodowany został 8 maja 1962 roku, a matką chrzestną okrętu została Jacqueline Kennedy – żona prezydenta John F. Kennedy. W dniu 23 kwietnia 1963 roku został wcielony do floty.

Po wcieleniu w skład floty i przeszkoleniu załóg rozpoczął służbę patrolową na Oceanie Atlantyckim. Po wykonaniu 16 patroli bojowych od września 1964 do grudnia 1968 przeszedł gruntowny remont w stoczni w Groton. W styczniu 1969 roku podjął ponownie służbę patrolową na Oceanie Atlantyckim, wykonując to zadanie do czasu wycofania ze służby.

W dniu 1 marca 1991 roku USS „Lafayette” został wycofany ze służby, a w dniu 12 sierpnia 1991 został skreślony z listy floty, a następnie skierowany do stoczni w Bremerton (Waszyngton), gdzie został rozebrany a prace te zakończono 25 lutego 1992 roku.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Norman Polmar: Cold War Submarines, The Design and Construction of U.S. and Soviet Submarines. K. J. More. Potomac Books, Inc, 2003. ISBN 1-57488-530-8.