USS Miami (SSN-755)
| |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Położenie stępki |
24 października 1986 |
| Wodowanie |
12 listopada 1988 |
 US Navy
| |
| Wejście do służby |
30 czerwca 1990 |
| Los okrętu |
wycofany ze służby |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Długość |
110 m |
| Szerokość |
10 m |
| Zanurzenie testowe |
300 m |
| Rodzaj kadłuba |
dwukadłubowy |
| Materiał kadłuba | |
| Napęd | |
| 1 reaktor S6G chłodzony wodą 1 turbina o mocy 30.000 KM napędzająca jedną śrubę | |
| Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu • taktyczna |
|
| Sensory | |
| • radar:AN/BPS-15 • sonary: AN/BQQ-5 i AN/BQS-15 antena holowana TB-16 | |
| Uzbrojenie | |
| 26 x Mk 48 ADCAP, Tomahawk SLCM 12 Tomahawk SLCM w VLS miny: Mk.67 SLMM, Mk.60 Captor | |
| Wyrzutnie torpedowe |
• torpedowe: 4 x 533 mm na dziobie |
| Załoga |
132 oficerów i marynarzy |
USS Miami (SSN-755) – amerykański wielozadaniowy okręt podwodny z napędem atomowym ulepszonego typu Los Angeles - Improved Los Angeles / 688i. Okręt należy do grupy jednostek 688, które obok wyposażenia w dwanaście pionowych wyrzutni pocisków manewrujących, otrzymały usprawniony system napędowy oraz zostały znacznie bardziej wyciszone względem pierwowzoru. Na skutek tych zmian, prędkość taktyczna okrętu wzrosła z 6 do 8-12 węzłów. Jako okręt zmodyfikowanej w ten sposób generacji jednostek 688i, dysponuje możliwością wystrzeliwania torped mk.48, pocisków manewrujących, a także stawiania min, poprzez wykorzystanie czterech dziobowych wyrzutni torpedowych, jak też wystrzeliwania pocisków Tomahawk SLCM z wyrzutni typu VLS. Jednostka o długości 110 metrów i wyporności w zanurzeniu wynoszącej 6927 długich ton, dzięki napędowi atomowemu zapewnianemu przez siłownię o mocy 30000 KM z reaktorem wodnociśnieniowym S6G, zdolna była do pływania podwodnego z prędkością 33 węzłów.
Wycofany ze służby w US Navy dnia 28 marca 2014 roku i skierowany do złomowania po rezygnacji z jego remontu po pożarze z 23 maja 2012 roku. Ogień objął przedział torpedowy, kabiny załogi i mostek. Akcja gaśnicza, w trakcie której nie doszło do uszkodzenia reaktora, trwała ponad dziesięć godzin. Oficjalną przyczyną wybuchu ognia na pokładzie USS Miami był samozapłon odkurzacza, z którego korzystały sprzątaczki w trakcie prac remontowych. Odbudowa zniszczeń przewidziana na 400 milionów dolarów została zawieszona w sierpniu 2013 roku wobec zbyt dużych uszkodzeń oraz relacji kosztów do przyszłych zysków z eksploatacji.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Norman Polmar: Cold War Submarines, The Design and Construction of U.S. and Soviet Submarines. K. J. More. Potomac Books, Inc, 2003. ISBN 1-57488-530-8.
- Norman Friedman, James L. Christley: U.S. Submarines Since 1945: An Illustrated Design History. Naval Institute Press. ISBN 1-55750-260-9.
- Norman Friedman: The Naval Institute guide to world naval weapons systems, 1997-1998. Annapolis, Maryland: US Naval Institute, 1997. ISBN 1-55750-268-4.