USS Ulua (SS-428)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
USS Ulua (SS-428)
ilustracja
Klasa

okręt podwodny

Typ

Balao[1]

Historia
Stocznia

Cramp Shipbuilding Company

Położenie stępki

13 listopada 1943

Wodowanie

23 kwietnia 1946

 US Navy
Wejście do służby

nigdy

Los okrętu

służył jako obiekt badawczy w latach 1951-1958

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność
• na powierzchni
• w zanurzeniu


1526 długich ton (1550 t)[1]
2414 długich ton (2453 t)[1]

Długość

95,02 m[1][1]

Szerokość

8,31 m

Zanurzenie testowe

120 m[2]

Napęd
4 silniki diesla General Motors Model 16-248 V16 napędzające generatory elektryczne[1][3]

2 126-komorowe akumulatory Sargo[2]
4 silniki elektryczne General Electric[1]
dwie śruby[1]
5400 shp (4,0 MW) na powierzchni[1]
2740 shp (2,0 MW) w zanurzeniu[1]

Prędkość
• na powierzchni
• w zanurzeniu


20,25 węzła[2]
8,75 węzła[2]

Zasięg

na powierzchni 11 000 mil przy prędkości 10 węzłów[2]75 dni na patrolu

Uzbrojenie
1 × 102 mm/ 50[2]
Bofors 40 mm
Oerlikon 20 mm
Wyrzutnie torpedowe

10 kal. 533 mm (dziób: 6 rufa: 4)[2]

Załoga

10 oficerów,
70–71 podoficerów i marynarzy[2]

USS Ulua (SS-428) miał być okrętem podwodnym typu Balao, jedynym okrętem United States Navy, którego nazwa pochodzi od ryby żyjącej na tropikalnej części Pacyfiku. Jego budowa nigdy nie została ukończona.

Stępkę jednostki położono 13 listopada 1943 w filadelfijskiej stoczni Cramp Shipbuilding Company. Jednak wraz z coraz bliższym końcem wojny amerykańska marynarka anulowała kontrakty na budowę nowych jednostek. W rezultacie tych działań budowę przerwano 12 sierpnia 1945.

Częściowo ukończony okręt został zwodowany 23 kwietnia 1946 i odholowany do Portsmouth Naval Shipyard w Kittery w stanie Maine, bu tam przeprowadzono prace przygotowujące jednostkę do pełnienia roli obiektu badawczego. Przeholowany do Norfolk w 1951 uczestniczył w serii testów mających na celu zebranie informacji o nowych broniach i projektowaniu jednostek podwodnych.

"Ulua" został skreślony z listy jednostek floty 12 czerwca 1958. Jego kadłub został sprzedany na złom 30 września 1958 firmie Portsmouth Salvage Company, Inc.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j K. Jack Bauer, Roberts, Stephen S.: Register of Ships of the U.S. Navy, 1775-1990: Major Combatants. Westport (Connecticut): Greenwood Press, 1991, s. 275-280. ISBN 0-313-26202-0.
  2. a b c d e f g h U.S. Submarines Through 1945 s. 305-311
  3. U.S. Submarines Through 1945 s. 261

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]