USS Wahoo (planowany okręt podwodny)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
USS Wahoo
Historia
Stocznia

Mare Island Naval Shipyard

Wodowanie

nie zwodowano

 US Navy
Wejście do służby

nie oddano

Los okrętu

budowa została przerwana

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

1570 ton w położeniu nawodnym
2428 ton w położeniu podwodnym

Długość

93,6 m linia wodna
95 m całkowita

Szerokość

8,2 m

Zanurzenie

4,6 m
głębokość testowa 122 m

Prędkość

wynurzony 20,25 węzła
zanurzony 8,75 węzła

Zasięg

wynurzony:12.000 mil morskich przy prędkości 10 węzłów zanurzony:100 mil morskich przy prędkości 3 węzłów

Uzbrojenie
10 wyrzutni torped 533 mm (6 przednich, 4 tylne) z zapasem 24 torped

działo kalibru 127 mm (długość lufy 25 kalibrów)
2 działa 40 mm

Załoga

80-90 oficerów i marynarzy

USS "Wahoo" – nazwa planowana do nadania dwóm amerykańskim okrętom podwodnym typu Tench, które nigdy nie zostały ukończone. Pochodzi od solandry – ryby z regionu Karaibów.

USS Wahoo (SS-518) był drugim okrętem US Navy noszącym tę nazwę. Jego konstrukcja została zatwierdzona i budowę rozpoczęto, ale kontrakt anulowano 29 sierpnia 1944. Nazwę przeniesiono na okręt SS-516, którego stępka została już położona.

USS "Wahoo" (SS-516) był trzecim okrętem US Navy noszącym tę nazwę. Jego konstrukcja została zatwierdzona i budowę rozpoczęto w stoczni Mare Island Naval Shipyard, stępkę położono 15 maja 1944, ale kontrakt na budowę anulowano 7 stycznia 1946.

Ten artykuł zawiera treści udostępnione w ramach domeny publicznej przez Dictionary of American Naval Fighting Ships.