USS Zumwalt (DDG-1000)
_departs_Bath_(Maine)_on_7_September_2016.JPG)
| |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Położenie stępki |
17 listopada 2011 |
| Wodowanie |
28 października 2013 |
 US Navy
| |
| Wejście do służby |
15 października 2016 |
| Los okrętu |
w służbie |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
14 000 ton |
| Długość |
183 metry |
| Szerokość |
24,1 m |
| Zanurzenie |
8,4 m |
| Napęd | |
| 2 turbiny gazowe Rolls-Royce MT-30 pomocnicze silniki Diesla | |
| Prędkość | |
| Sensory | |
| • Radar dozoru przestrzeni nawodnej i powietrznej AN/SPY-3 • Radar kierowania ogniem i walki elektronicznej AN/SPY-4 | |
| Uzbrojenie | |
| • 2 armaty 155 mm Advanced Gun System • 20 wyrzutni pocisków rakietowych MK 57 systemu VLS (80 pocisków BGM-109) • Wyrzutnie pocisków rakietowych RIM-162 Evolved Sea Sparrow (ESSM) • Pociski BGM-109 Tomahawk • Przeciwokrętowe rakietotorpedy (VL-ASROC) • 2 działka 30 mm Mk 46 Mod 2 | |
| Wyposażenie | |
| • Wyrzutnie celów pozornych SRBOC • Wyrzutnie pułapek MK-53 Decoy Launching System | |
| Wyposażenie lotnicze | |
| 2 × SH-60 LAMBS | |
| Załoga |
142 osoby |
USS Zumwalt (DDG-1000) – okręt wiodący niszczycieli typu DDG-1000, zbudowany w stoczni Bath Iron Works przez Stany Zjednoczone dla amerykańskiej marynarki wojennej. Największy w historii okręt tej klasy budowany dla US Navy, nazwany na cześć admirała Elma Zumwalta. Stępkę pod jednostkę położono 17 listopada 2011 roku[1], wodowanie odbyło się 28 października 2013 roku[2], 12 kwietnia 2014 roku niszczyciel ochrzczono[3], a 15 października 2016 roku – przyjęto do służby[4].
Obecnie okręt ten stacjonuje w bazie w Yokosuka w okolicach Tokio i został przydzielony do 15. szwadronu niszczycieli. Ma stacjonować w tym miejscu już na stałe.[5]
Opis[edytuj | edytuj kod]
Podstawowymi założeniami nowego typu okrętu są[6]:
- zintegrowany system zasilania (Integrated Power System – IPS), zapewniający 78 megawatów mocy i pokrywający całe zapotrzebowanie okrętu na energię z zapasem na przyszłe modernizacje[7];
- radar dwupasmowy (Dual Band Radar – DBR);
- zintegrowany system broni podwodnej (Integrated Undersea Warfare System – IUSW);
- budowa kompozytowa;
- zewnętrzne pionowe wyrzutnie pocisków (Peripheral Vertical Launching System – PVLS);
- zaawansowane działo (Advanced Gun System – AGS);
- przeszywający, odwrócony dziób kadłuba;
- system atrap obronnych przeciwko pociskom naprowadzanym na podczerwień;
- autonomiczny system przeciwpożarowy (Autonomic Fire Suppression System – AFSS).
[edytuj | edytuj kod]
31 lipca 2008 US Navy zaproponowała Kongresowi zatrzymanie programu niszczycieli typu DDG-1000 i wznowienie w zamian programu niszczycieli typu DDG-51[8]. Nowe stanowisko marynarki obejmuje także przeznaczenie środków finansowych na nowe okręty typu Arleigh Burke. US Navy wnosiła o ich zabezpieczenie w planie budżetowym na rok 2008/2009 na rzecz 3 okrętów typu DDG-1000. Kongres nie wyraził jednak zgody na rezygnację z budowy okrętów typu Zumwalt, przeznaczając pieniądze na budowę trzech pierwszych okrętów.
Według stanu na listopad 2011 roku stopień zaawansowania budowy wynosił 60%.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Keel Laid for First DDG 1000 Destroyer. navy.mil, 17 listopada 2011. [dostęp 2016-10-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (28 lutego 2017)]. (ang.).
- ↑ Christopher P. Cavas: The Z-boat floats! Zumwalt launched into the night. defensenews.com, 29 października 2013. [dostęp 2016-10-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (26 października 2016)]. (ang.).
- ↑ Technology New US Navy Destroyer Zumwalt Christened in Maine. ABC, 2014-04-12. [dostęp 2014-04-13]. (ang.).
- ↑ Łukasz Golowanow: Zumwalt przyjęty do służby. Konflikty.pl, 16 października 2016. [dostęp 2016-10-16].
- ↑ Najnowocześniejszy okręt USA w Japonii. CNN: Zainteresują się tym Chiny [online], www.rmf24.pl [dostęp 2022-09-27] (pol.).
- ↑ Futurystyczny niszczyciel USS „Zumwalt” wprowadzony do służby - Defence24 [online], www.defence24.pl [dostęp 2020-08-31].
- ↑ PCU Zumwalt Public Affairs: Navy's Most Advanced Warship, USS Zumwalt Arrives in Norfolk. navy.mil, 14 września 2016. [dostęp 2016-11-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-27)]. (ang.).
- ↑ CRS Report for Congress: Navy DDG-1000 and DDG-51 Destroyer Programs: Background, Oversight Issues, and Options for Congress (Updated September 11, 2008) (ang.)
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Ronald O'Rourke: CRS Report for Congress: Navy DDG-1000 and DDG-51 Destroyer Programs: Background, Oversight Issues, and Options for Congress. 14 marca 2011. [dostęp 2011-07-26]. (ang.).
- Christopher P. Cavas: Will Bath Build Second DDG 1000?. Defense News, 12 stycznia 2011. [dostęp 2011-07-26]. (ang.).
- Christopher P. Cavas: Agreement Reached on U.S. Destroyer Deal. Defense News, 27 lipca 2011. [dostęp 2011-07-26]. (ang.).