Ujezna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ujezna
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

przeworski

Gmina

Przeworsk

Liczba ludności (2021)

743[2]

Strefa numeracyjna

16

Kod pocztowy

37-200[3]

Tablice rejestracyjne

RPZ

SIMC

0609280[4]

Położenie na mapie gminy wiejskiej Przeworsk
Mapa konturowa gminy wiejskiej Przeworsk, po prawej znajduje się punkt z opisem „Ujezna”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Ujezna”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ujezna”
Położenie na mapie powiatu przeworskiego
Mapa konturowa powiatu przeworskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ujezna”
Ziemia50°04′04″N 22°35′16″E/50,067778 22,587778[1]

Ujeznawieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie przeworskim, w gminie Przeworsk[4][5].

Miejscowość jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii Matki Bożej Pocieszenia.

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Najstarsze wzmianki o Ujeznej pochodzą z 1450 roku, gdy Jan z Jarosławia sprzedał sołectwo proboszczowi Bożogrobców z Przeworska. Nazwa wsi pochodzi od słowa „ujazd” oznaczający sądowy objazd dla ustalenia spornych granic. Była również w użyciu nazwa Wola Zawadzka, od pobliskiej Zawady.

Wieś była wzmiankowana następnie w regestrach poborowych, które zapisali poborcy podatkowi ziemi przemyskiej w 1515 roku jako Vyezna[6] i posiadała 8 łanów kmiecych, a w 1589 roku wieś była wzmiankowana jako Zawada vel Więzna[7]. W 1628 roku wieś była wzmiankowana jako Zawada vel Wiezna[8]. W 1651 roku wieś była wzmiankowana jako Zawoda et Uiezna[9][a]. W 1658 roku wieś była wzmiankowana jako Zawada seu Wiezna[10]. W 1674 roku w Zawadzie seu Wieznie było 31 domów[11]. W 1921 roku w Ujeznej było 141 domów.

Kościół[edytuj | edytuj kod]

W 1923 roku zbudowano drewniany kościół pw. Matki Bożej Pocieszenia. 2 sierpnia 1936 roku została erygowana parafia.

Oświata[edytuj | edytuj kod]

Początki szkolnictwa w Ujeznej według miejscowej tradycji rozpoczęły się w 1893 roku. W 1912 roku oddano do użytku murowany budynek szkolny.

9 czerwca 2003 roku szkoła otrzymała imię bł. Jana Balickiego. W 2006 roku oddano do użytku obecny budynek szkolny. W 1999 roku na mocy reformy oświaty nastąpiła zmiana na 6-letnią szkołę podstawową i 3-letnie gimnazjum. W 2017 roku na mocy reformy oświaty przywrócono szkołę 8-letnią.

Osoby związane z miejscowością[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. «W pobliżu Ujeznej nie ma miejscowości o nazwie Zawoda, choć występowanie takiego hydronimu na bagnistym terenie byłoby prawdopodobne. W regestrzez 1515 odnotowano Vyezna, a w regestrze z 1589 odnotowano Zawada vel Więzna. W rejestrze z 1628 odnotowana jest natomiast Zawada vel Wiezna (Rejestr 1628 s. 176). W rejestrze z 1651 odnotowana jest Zawoda et Ujezna. W rejestrze z 1658 odnotowana jest Zawada seu Wiezna. Ze względu na stosunki majątkowe próbowano tę wieś identyfikować z Jagiełłą, położoną na płn-wsch. od Przeworska, po sąsiedzku z Ujezną i wraz z nią stanowiącą własność duchownego uposażenia probostwa bożogrobców w Przeworsku. Jednak bardziej prawdopodobne jest że były to dwie małe wsie w jednym miejscu, z których nazwa Zawoda wyszła z użycia, a pozostała Ujezna».

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 142629
  2. Wieś Ujezna w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-01-13], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1313 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  5. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa. Aleksander Jabłonowski Źródła dziejowe. Tom XVIII, część I. Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym. Tom VII, część 1. Ziemie Ruskie, Ruś Czerwona (str. 136) [dostęp 2017-12-15]
    [Cytat: Vyezna, lan. 8, tab. vect. gr. 6.]
  7. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa. Aleksander Jabłonowski. Źródła dziejowe. Tom XVIII, część I. Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym. Tom VII, część 1. Ziemie Ruskie, Ruś Czerwona (str. 6) [dostęp 2017-12-15]
    [Cytat: Zawada vel Więzna, lan. 7¼, hort. c. agr. 5, inq. c. pec. 5, inq. paup. 5, art. 1.]
  8. Zdzisław Budzyński i Kazimierz Przyboś. Polska południowo-wschodnia w epoce nowożytnej. Źródła dziejowe tom I, część 1. Rejestr poborowy ziemi przemyskiej 1628 Wydawnictwo WSP. Rzeszów 1997. ISBN 83-87288-55-1 (str. 176)
    [Cytat: Zawada vel Wiezna: de laneis 7 per gr 30; de 1 quarta agri gr 7/9; hortulani in agris residentes 5 per gr 6; inquilini pecora habentes 5 per gr 8; inquilini pauperes 5 per gr 2; artifices 2 per gr 4; a caldeari vini cremati gr 12; a propinatione eiusdem gr 6.............11/5/9[10/23/9].]
  9. Zdzisław Budzyński i Kazimierz Przyboś. Polska południowo-wschodnia w epoce nowożytnej. Źródła dziejowe tom I, część 2. Rejestr poborowy ziemi przemyskiej 1651. Wydawnictwo WSP. Rzeszów 1997. ISBN 83-87288-55-1 (str. 132-133)
    [Cytat: Zawoda et Uiezna: de laneis 7 et 1 quarta agri per gr 30, hortulani in agris 5 per gr 6, inquilini cum pecore 5 per gr 8, inquilini pauperes 5 per gr 2, artifices 2 per gr. 8, taberna annualis gr 12, a caldeari vini cremati gr 12, a propinatione eiusdem gr 6............11/13/9]
  10. Zdzisław Budzyński i Kazimierz Przyboś. Polska południowo-wschodnia w epoce nowożytnej. Źródła dziejowe tom I, część 3. Rejestr poborowy ziemi przemyskiej 1658. Wydawnictwo WSP. Rzeszów 2000. ISBN 83-87288-55-1 (str. 206)
    [Cytat:
    Zawada eu Wiezna: de laneis 7 et 1 quarta agris per gr 30, hortulani in agris 5 per gr 6, inquilini cum pecore 5 per gr 8, inquilini pauperes 5 per gr 2, artifices 2 per gr 8, taberna annualis gr 12, a caldearis vini cremati gr 12, a propinatione eiusdem gr 6................11/13/0.]
  11. Zdzisław Budzyński i Kazimierz Przyboś. Polska południowo-wschodnia w epoce nowożytnej. Źródła dziejowe tom I, część 4. Rejestr pogłównego ziemi przemyskiej 1674. Wydawnictwo WSP. Rzeszów 2000. ISBN 83-87288-55-1 (str. 53)
    [Cytat: Zawada seu Wiezna: a personis subditorum n[ume]ro 31, facit sum[ma fl.].........31/0.]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]