Traktat taszkencki
| Traktat o Bezpieczeństwie Kolektywnym | |
| Inne określenia |
Układ taszkencki |
|---|---|
| Przedmiot regulacji |
bezpieczeństwo międzynarodowe, współpraca wojskowa |
| Podpisanie |
15 maja 1992 |
| Wejście w życie |
20 kwietnia 1994 |
| Liczba sygnatariuszy |
9 |
| Zastrzeżenia dotyczące pojęć prawnych | |
Traktat o Bezpieczeństwie Kolektywnym[1] (Traktat taszkencki) ros. Договор о Коллективной Безопасности – traktat międzynarodowy zawarty 15 maja 1992 roku w Taszkencie między Rosją, Uzbekistanem, Kazachstanem, Tadżykistanem, Armenią i Kirgistanem, mający na celu współdziałanie państw-sygnatariuszy w kwestiach obronności. W zamyśle inicjatora – Federacji Rosyjskiej – traktat tworzy mechanizm bezpieczeństwa dla członków Wspólnoty Niepodległych Państw[2]. Nie objął on ostatecznie swym zasięgiem wszystkich państw członkowskich WNP, jednak w 1993 przyłączyły się do niego jeszcze trzy państwa – Azerbejdżan (24 września), Gruzja (9 grudnia) i Białoruś (31 grudnia)[3].
Traktat o Bezpieczeństwie Kolektywnym stanowi podstawę prawną Organizacji Traktatu o Bezpieczeństwie Kolektywnym.
Z założenia tzw. traktat taszkencki ma dwoisty charakter – tworzy zarówno systemem bezpieczeństwa zbiorowego, jak i sojusz wojskowy[4]. 2 kwietnia 1999 roku zawarto Protokół o przedłużeniu Traktatu o Bezpieczeństwie Zbiorowym, jednak jego sygnatariuszami została część państw WNP – Armenia, Białoruś, Kazachstan, Kirgistan, Rosja i Tadżykistan[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Często w polskim piśmiennictwie zwany Układem o bezpieczeństwie zbiorowym WNP.
- ↑ Maciej Raś, Agata Włodkowska: Bezpieczeństwo obszaru WNP. W: Ryszard Zięba: Bezpieczeństwo międzynarodowe po zimnej wojnie. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, 2008, s. 349. ISBN 978-83-60501-92-4.
- ↑ a b Maciej Raś, Agata Włodkowska: Bezpieczeństwo obszaru WNP. W: Ryszard Zięba: Bezpieczeństwo międzynarodowe po zimnej wojnie. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, 2008, s. 350. ISBN 978-83-60501-92-4.
- ↑ Maciej Raś, Agata Włodkowska: Bezpieczeństwo obszaru WNP. W: Ryszard Zięba: Bezpieczeństwo międzynarodowe po zimnej wojnie. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, 2008, s. 351–352. ISBN 978-83-60501-92-4.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Maciej Raś, Agata Włodkowska: Bezpieczeństwo obszaru WNP. W: Ryszard Zięba: Bezpieczeństwo międzynarodowe po zimnej wojnie. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, 2008, s. 349–352. ISBN 978-83-60501-92-4.
- Договор о коллективной безопасности (15 мая 1992 года, г. Ташкент) z późn. zm.