Ulanowice

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ulanowice
wieś
Ilustracja
Pałac w Ulanowicach
Państwo

 Polska

Województwo

 opolskie

Powiat

nyski

Gmina

Otmuchów

Liczba ludności 

89[2]

Strefa numeracyjna

77

Kod pocztowy

48-385[3]

Tablice rejestracyjne

ONY

SIMC

0501009

Położenie na mapie gminy Otmuchów
Mapa konturowa gminy Otmuchów, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Ulanowice”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Ulanowice”
Położenie na mapie województwa opolskiego
Mapa konturowa województwa opolskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Ulanowice”
Położenie na mapie powiatu nyskiego
Mapa konturowa powiatu nyskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Ulanowice”
Ziemia50°29′06″N 17°12′26″E/50,485000 17,207222[1]

Ulanowicewieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie nyskim, w gminie Otmuchów[4].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa opolskiego.

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

W księdze łacińskiej Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis (pol. Księga uposażeń biskupstwa wrocławskiego) spisanej za czasów biskupa Henryka z Wierzbna w latach 1295–1305 miejscowość wymieniona jest w zlatynizowanej formie Ylyanovitz w szeregu wsi lokowanych na prawie polskim iure polonico[5][6].

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[7]:

  • zespół pałacowy, z XVI-XVIII w., XIX w.:
    • Pałac w Ulanowicach zbudowano na przełomie XVI i XVII w. w stylu renesansowym, ale przebudowano go około połowy XVIII w. w stylu późnobarokowym. Fasada sześcioosiowa, z asymetrycznym głównym wejściem do budynku z kamiennym portalem. Narożniki są akcentowane lizenami, część otworów okiennych w prostokątnych obramieniach uszatych wykonanych w tynku, w elewacji tylnej okna z renesansowymi kamiennymi obramieniami sfazowanymi od 1/3 wysokości. Większość pomieszczeń nakryta płaskimi stropami z sufitami z fasetą i plafonami, w dwóch zachowane sklepienia: klasztorne z lunetami i kolebkowe z lunetami. W sieni znajdowały się dwa kamienne, renesansowe portale. Dwór obecnie stanowi własność prywatną
    • park pałacowy w typie krajobrazowym
  • kaplica w stylu klasycystycznym z około 1800 r. Zbudowana na skraju parku, na planie prostokąta, kryta dachem dwuspadowym z ośmioboczną sygnaturką. Kaplica jest murowana, otynkowana, z portykiem kolumnowym złożonym z czterech kolumn w typie doryckim, podtrzymujących trójkątny szczyt.

Turystyka[edytuj | edytuj kod]

15 lipca 2010, w ramach organizowanego w Prudniku VI Europejskiego Tygodnia Turystyki Rowerowej, w którym wzięli udział rowerzyści z całej Europy, przez Ulanowice prowadziła trasa „Szlakiem błogosławionej Marii Luizy Merkert”[8].

Galeria[edytuj | edytuj kod]


Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 142716
  2. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2016-09-23].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1313 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  5. Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis online
  6. H. Markgraf, J. W. Schulte, "Codex Diplomaticus Silesiae T.14 Liber Fundationis Episcopatus Vratislaviensis", Breslau 1889
  7. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo opolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 76.
  8. Trasy rowerowe VI ETTR w Prudniku, „Tygodnik Prudnicki”, Andrzej Dereń – redaktor naczelny, 27 (1019), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 7 lipca 2010, s. 20–21, ISSN 1231-904X.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Wzgórza Niemczańsko-Strzelińskie. Przedgórze Paczkowskie. Słownik Geografii Turystycznej Sudetów, tom 21 N-Ż, pod red. M. Staffy, Wydawnictwo I-BIS, Wrocław 2008, ss. 426-7.