Ulica Długa w Raciborzu
| Centrum | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 Ulica Długa | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Długość |
360 m | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Przebieg | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Raciborza  | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie powiatu raciborskiego  | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 50,092401°N 18,216794°E/50,092401 18,216794 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ulica Długa (niem. Langestraße) – ulica w centrum Raciborza o długości około 360 m. Biegnie od rynku do placu Wolności. Nazwa ulicy związana jest z faktem, że była to najdłuższa ulica w granicach otoczonego murami dawnego miasta. Obecnie, prawie na całej długości została wyłączona z ruchu samochodowego.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Dawniej ulica nosiła również inne nazwy: Große Gasse (Wielka), Korngasse (Zbożowa lub Żytnia) oraz Lange Gasse. Na początku ulicy, w budynku narożnym z rynkiem, mieściła się niegdyś kasa miejska. Na jego fasadzie od strony ulicy Długiej znajduje się zegar słoneczny[1]. Do roku 1818 na zachodnim końcu ulicy istniała Brama Wielka[2], jedna z trzech bram miejskich w Raciborzu[3]. Stanowiła element miejskich fortyfikacji, a także służyła do pobierania cła i myta. Przed rokiem 1945 na ulicy mieściło się wiele sklepów, zakładów usługowych i kawiarni. Zabudowania ulicy pochodziły z XVIII i XIX wieku. Była to ruchliwa ulica, znajdowały się też na niej dwa przystanki autobusowe. Mieszkali przy niej głównie bogaci kupcy i rzemieślnicy. II wojna światowa w dużym stopniu zniszczyła uliczne zabudowania[4].
W latach 50. XX wieku rozpoczęto odbudowę ulicy. Znacznie zmniejszono jej rolę handlową, przeznaczając na sklepy zaledwie kilka lokali. W latach 1980–1982 ulica doczekała się przebudowy. Chcąc przywrócić jej handlowy charakter, zamknięto ją dla ruchu kołowego, a mieszkania na parterach opróżniono i zamieniono na sklepy. Po północnej stronie utworzono również podwyższony trakt pieszy[4]. 13 czerwca 2008 roku, przy okazji obchodów 900-lecia miasta, na ulicy, w miejscu dawnej fontanny, uroczyście odsłonięto fontannę Narodów[5].
Przy ulicy Długiej 41 mieściła się kiedyś znana wśród raciborzan kawiarnia Tęczowa, w której przed wojną znajdowała się restauracja Johanna Obotha. Wojna oszczędziła budynek mieszczący restaurację i już w 1945 roku uruchomiono w nim kawiarnię pod nazwą Ta-Joj, z podświetlanym parkietem. Kawiarnia była związana z powojennymi "sensacjami towarzyskimi" Raciborza: w niej milicjant zastrzelił swoją 17-letnią przyjaciółkę, innym razem Rosjanie wystrzelili pocisk z czołgu T-34 w kawiarnię, niszcząc pół ściany[4][6].
Przebieg i ruch uliczny[edytuj | edytuj kod]
Ulica rozpoczyna swój bieg od rynku, a kończy stykając się z ul. Gimnazjalną i pl. Wolności. Długość ulicy to ok. 360 m. Nie przebiegają przez nią żadne trasy autobusowe. Od rynku do skrzyżowania z ul. Rzemieślniczą ulica to deptak wyłączony z ruchu samochodowego. Deptak jest dwupoziomowy, jego prawa część znajduje się wyżej i jest węższa od lewej. Części te przedzielone są posadzonymi krzewami i kwiatami. Na całej długości deptaku znajdują się ławki. Przy skrzyżowaniu z ul. Browarną znajduje się fontanna. Od skrzyżowania z ul. Rzeźniczą do skrzyżowania z pl. Wolności i ul. Gimnazjalną ulica pokryta jest asfaltem, na którym obowiązuje normalny ruch uliczny. Po obu stronach jezdni znajdują się chodniki.
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Fontanna Narodów – obracana przez wodę granitową kula o średnicy jednego metra z zaznaczonymi konturami kontynentów i położeniem Raciborza[7][8][5]. Wokół kuli umieszczono granitowe słupki z herbami miast partnerskich Raciborza[9]
Kamienica przy ul. Długiej 39 – wybudowana w latach 80. XIX wieku w stylu eklektycznym. Posiada trzy kondygnacje i pokryta jest dwuspadowym dachem. Widoczny zachowany detal architektoniczny[10].
Kamienica przy ul. Długiej 43 – wybudowana w latach 80 XIX wieku w stylu neogotyckim, przebudowana w latach 30. XX wieku. Posiada trzy kondygnacje i jest nakryta półmansardowym dachem. Widoczny zachowany detal architektoniczny[10].
Instytucje[edytuj | edytuj kod]
Raciborskie Centrum Informacji znajduje się przy ul. Długiej 2. W 2003 roku raciborski magistrat otrzymał grant na tworzenie Gminnych Centrum Informacji przez Ministerstwo Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej. 1 stycznia 2004 roku rozpoczęło działalność Gminne Centrum Informacji. Głównym jego zadaniem było wspieranie osób bezrobotnych w celu znalezienia zatrudnienia. Bezrobotni mogli skorzystać z komputera z dostępem do Internetu, przygotować i wydrukować wymagane dokumenty oraz uzyskać informacje na temat rozmów kwalifikacyjnych oraz samej struktury rynku pracy. 1 stycznia 2005 roku placówka zmieniła nazwę na Miejskie Centrum Informacji. Również wtedy rozpoczął działalność punkt informacji turystycznej[11]. 8 lipca 2006 roku staraniem placówki na rynku zamontowany został hot-spot. W MCI dostępne są bezpłatne materiały promujące miasto[12]. Od stycznia 2009 roku placówka zmieniła nazwę na Raciborskie Centrum Kultury, a organem prowadzącym stało się Raciborskie Centrum Kultury, które zastąpiła Urząd Miasta. Do zadań instytucji będzie należało prowadzenie punktu informacji turystycznej, a także udzielanie informacji o wydarzeniach kulturalnych, a artystycznych i sportowych w mieście[13].
Towarzystwo Miłośników Ziemi Raciborskiej mieści się przy ul. Długiej 7. Swoją działalność rozpoczęło w 1960 roku. Od 1984 roku jego siedziba mieści się w lokalu przy ul. Długiej. W 1994 roku TMZR znalazło się na 4 miejscu wśród podobnych towarzystw w Polsce[14].
Mapa[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Grzegorz Wawoczny: Jak mierzono czas. www.nowiny.pl, 18 maja 2005. [dostęp 2010-11-15]. (pol.).
- ↑ Paweł Newerla: Dzieje Raciborza i jego dzielnic. s. 185-186.
- ↑ Paweł Newerla: Dzieje Raciborza i jego dzielnic. s. 144.
- ↑ a b c Paweł Newerla: Dzieje Raciborza i jego dzielnic. s. 179-183.
- ↑ a b Obchody 900-lecia Raciborza 13-15 czerwca. www.raciborz.pl, 12 czerwca 2008. [dostęp 2010-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-06)]. (pol.).
- ↑ Kawiarnia "Tęczowa" przestała istnieć. www.raciborz.com.pl, 8 stycznia 2008. [dostęp 2010-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-02-24)]. (pol.).
- ↑ Fontanna z pływającą kulą do końca maja. www.raciborz.com.pl, 21 lutego 2008. [dostęp 2010-11-15]. (pol.).
- ↑ Fontanna ku uciesze dzieciom. www.raciborz.com.pl, 14 czerwca 2008. [dostęp 2010-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-19)]. (pol.).
- ↑ Iwona Baturo: Racibórz. Miasto na czasie. s. 49.
- ↑ a b Grzegorz Wawoczny: Zabytki powiatu raciborskiego. s. 81.
- ↑ "Żerujące" MCI?. www.raciborz.com.pl, 10 stycznia 2006. [dostęp 2011-01-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (16 maja 2012)]. (pol.).
- ↑ Miejskie Centrum Informacji Twoim przewodnikiem po Raciborzu. www.raciborz.com.pl, 8 lipca 2006. [dostęp 2011-01-18]. (pol.).
- ↑ RCK przejmie pomieszczenia po MCI. www.raciborz.com.pl, 29 grudnia 2008. [dostęp 2011-01-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 marca 2016)]. (pol.).
- ↑ Korzenie. 29 sierpnia 2008. [dostęp 2011-01-18]. (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Paweł Newerla: Dzieje Raciborza i jego dzielnic. Racibórz: Wydawnictwo i Agencja Informacyjna WAW, 2008. ISBN 978-83-89802-73-6. (pol.).
- Iwona Baturo: Racibórz. Miasto na czasie. Kraków: Amistad Sp. z o.o., 2009. ISBN 978-83-7560-058-2. (pol.).
- Grzegorz Wawoczny: Zabytki powiatu raciborskiego. Racibórz: Wydawnictwo i Agencja Informacyjna WAW, 2007. ISBN 978-83-89802-36-1. (pol.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Widok na żywo z kamery internetowej na ulicę Długą. raciborz.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-22)].