Ulica Dereniowa w Warszawie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ulica Dereniowa w Warszawie
Ursynów-Centrum
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miejscowość

Warszawa

Długość

1270 m[1]

Przebieg
ul. Stryjeńskich
0 m ul. F. Płaskowickiej
310 m ul. M. Szczuki
światła 650 m ul. I. Gandhi
960 m ul. E. Malinowskiego
1160 m ul. B. Dybowskiego
światła 1270 m ul. J. Ciszewskiego
Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, na dole znajduje się punkt z opisem „Ulica Dereniowa w Warszawie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Ulica Dereniowa w Warszawie”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ulica Dereniowa w Warszawie”
Ziemia52°08′52,1″N 21°02′31,8″E/52,147806 21,042167

Ulica Dereniowa – ulica w dzielnicy Ursynów w Warszawie.

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Nazwa pochodzi od rodzaju krzewu dereń i została nadana uchwałą z dnia 5 maja 1960 mokotowskiej ulicy (dotychczas bez nazwy, figurującej w ewidencji pod numerem 124) na terenach Służewa Nowego biegnącej w kierunku północnym od ówczesnego przebiegu ulicy Cynamonowej, równolegle (po zachodniej stronie) do ówczesnej ulicy Rybałtów, i do tej ostatniej dochodzącej[2]. Prawdopodobnie nie była ona realnie umotywowana, podobnie jak w przypadku większości spośród kilkuset przyrodniczych nazw ulic w Warszawie, wpisywała się jednak w system nazewniczy okolicznych ulic na terenach Służewa Nowego (ulice: Śliwy, Pigwy, Porzeczkowa)[3].

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Współcześnie ulica ma długość niecałych 1300 metrów[1] i wraz z ul. Stryjeńskich tworzy jedną z głównych południkowych arterii komunikacyjnych dzielnicy[4]. Rozpoczyna się od ronda u z zbiegu z ulicami Płaskowickiej i Stryjeńskich, następnie biegnie w kierunku północno-zachodnim i kończy się na skrzyżowaniu z ul. Ciszewskiego.

Przed wybudowaniem al. KEN ulica Dereniowa wraz z ul. Stryjeńskich stanowiła główny ciąg komunikacyjny łączący Ursynów z pozostałymi częściami Warszawy (drugą taką arterię stanowiła ul. Rosoła we wschodniej części dzielnicy)[5][6][7]. Po oddaniu do użytku al. KEN znaczenie tej arterii zmalało.

Ulicą przebiegają trasy kilku linii autobusowych.

Ważniejsze obiekty[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Mapa Warszawy [online], Urząd m.st. Warszawy [dostęp 2023-11-22].
  2. Obwieszczenie Przewodniczącego Prezydium Rady Narodowej m. st. Warszawy z dnia 23 maja 1960 r. w sprawie nadania nazw ulicom, „Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m. st. Warszawy”, 16 (8 (14 maja 1960)), 1960, zał. 1, poz. 134; Kwiryna Handke: Słownik nazewnictwa Warszawy. Warszawa: Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy, 1998, s. 282. ISBN 83-86619-97X.
  3. Obwieszczenie Przewodniczącego Prezydium Rady Narodowej m. st. Warszawy z dnia 23 maja 1960 r. w sprawie nadania nazw ulicom, „Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m. st. Warszawy”, 16 (8 (14 maja 1960)), 1960, zał. 1, poz. 131–134; Kwiryna Handke: Dzieje Warszawy nazwami pisane. Warszawa: Muzeum Historyczne m.st. Warszawy, 2011, s. 121. ISBN 978-83-62189-08-3.
  4. Mapa topograficzna Polski 1:10000. Ark. Warszawa-Ursynów (N-34-139-C-a-1). Główny Geodeta Kraju, 2002
  5. Warszawa. Plan komunikacji miejskiej 1:26000. PPWK, 1988
  6. Warszawa. Plan miasta 1:26000. Wyd. Unicart, 1994
  7. Ursynów-Natolin. Plan osiedli 1:10500. PPWK, 1986