Ulica Henryka Sienkiewicza w Łodzi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
ulica Henryka Sienkiewicza
Centrum
Ilustracja
Śródmiejska Dzielnica Mieszkaniowa, budynek przy ul. Sienkiewicza 101/109
Państwo

 Polska

Miejscowość

Łódź

Długość

ok. 2,4 km

Przebieg
światła 0 m ul. Gabriela Narutowicza
światła 193 m ul. gen. Romualda Traugutta
270 m ul. Stanisława Moniuszki
światła 540 m ul. Juliana Tuwima
światła 904 m ul. Nawrot
1098 m ul. prez. Franklina Delano Roosevelta
światła 1242 m al. marsz. Józefa Piłsudskiego
światła 1466 m ul. Orla
światła 1625 m ul. Stanisława Wigury
światła 1882 m ul. Edwarda Abramowskiego
1979 m ul. Brzeźna
2059 m ul. Tylna
2172 m ul. Tylna
2413 m ul. ks. biskupa Wincentego Tymienieckiego
Położenie na mapie Łodzi
Mapa konturowa Łodzi, w centrum znajduje się punkt z opisem „ulica Henryka Sienkiewicza”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „ulica Henryka Sienkiewicza”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „ulica Henryka Sienkiewicza”
Ziemia51°45′36,5″N 19°27′46,0″E/51,760139 19,462778

Ulica Sienkiewicza w Łodzi – jedna z ważniejszych ulic dawnej dzielnicy Śródmieście w Łodzi.

Historia ulicy[edytuj | edytuj kod]

Regulację ulicy przeprowadzono w latach 1824–1828 podczas tworzenia osady przemysłowej, przeznaczonej pod osiedlenie tkaczy lnu i bawełny, którą nazwano Łódka[1].

Od 1827 roku, była to ul. Dzika, w latach 1888–1917 nazywała się Mikołajewska i Nikołajewska; w latach 1917–1940 otrzymała nazwę Henryka Sienkiewicza. Podczas okupacji Niemcy przemianowali ulicę na Schiller-Straße i na König-Heinrich-Straße. W 1945 roku powrócono do nazwy ul. Sienkiewicza[2]. W 1988 roku ul. Sienkiewicza wchłonęła dawną ul. Boczną.

Prawdopodobnie jeszcze przed końcem XIX wieku ulica była wybrukowana drewnianą kostką, która w nocy skutecznie wytłumiała odgłosy przejeżdżających platform konnych, powozów i dorożek. Dopiero na przełomie lat 1916–1917 wybrukowano kostką kamienną odcinek od ul. Pustej (dziś Wigury) na południe i od ul. Nawrot do Dzielnej (dziś Narutowicza).

W 1937 roku budynki przy Sienkiewicza podłączono do kanalizacji miejskiej.

Ważniejsze obiekty[edytuj | edytuj kod]

Ulica Sienkiewicza w pobliżu skrzyżowania z ul. Orlą, widok w stronę skrzyżowania z al. Piłsudskiego, placyk obok Galerii Łódzkiej; widoczne, od lewej: hotel Ibis, Red Tower, Urząd Marszałkowski, wieżowiec Pekao, Orion, siedziba Gazety Wyborczej

Przy ulicy Sienkiewicza istniało kilka synagog:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Anna Rynkowska, Ulica Piotrkowska, wyd. I, Łódź: Wydawnictwo Łódzkie, 1970, s. 7, ISBN 978-83-939822-4-0.
  2. Łódzkie ulice (Internet Archive). [dostęp 2012-03-24].
  3. a b c d e f g h i Rejestr zabytków nieruchomych – województwo łódzkie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 36–47 [dostęp 2013-09-11].
  4. Instytut Teatralny, Łódź. W sobotę Teatr Pinokio rozpoczął działalność w Wigencji | e-teatr.pl [online], Teatr w Polsce - polski wortal teatralny [dostęp 2023-04-03] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]