Ulica Izaaka w Krakowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
ulica Izaaka
Stare Miasto
Obiekt zabytkowy nr rej. A-12 z 23 marca 1934[1]
Ilustracja
Widok od skrzyżowania z ulicą Kupa w kierunku wschodnim. Po lewej stronie Synagoga Izaaka, po prawej Synagoga Stowarzyszenia Bóżniczego Szir.
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Kraków

Długość

100 m

Przebieg
0m ul. Estery
40m ul. Kupa
100m ul. Jakuba
Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „ulica Izaaka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „ulica Izaaka”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „ulica Izaaka”
Ziemia50°03′05,4″N 19°56′46,5″E/50,051500 19,946255

Ulica Izaaka – ulica w Krakowie, w dzielnicy I, na Kazimierzu. Przebiega od ulicy Jakuba w kierunku zachodnim do ulicy Estery.

Ulica wytyczona została pod koniec XVI wieku na terenie zakupionym w 1583 roku przez władze miasta Kazimierz. Na planach miasta pochodzących z XVIII wieku nie posiada nazwy, a zachodnia część ulicy była w XIX wieku określana mianem Placu Rybnego. Dopiero w 1880 roku otrzymała nazwę plac Izaaka, a w 1881 roku nazwę ulica Izaaka. Jej nazwa została nadana dla upamiętnienia pobliskiej Synagogi Izaaka[2][3].

W zabudowie ulicy znajdują się fragmenty z XVII i XVIII wieku: domy nr 5 (Synagoga Stowarzyszenia Bóżniczego Szir) oraz 7[2].

Zabudowa[edytuj | edytuj kod]

Opracowano na podstawie źródła: Gminnej ewidencji zabytków – Kraków[5].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. 24 stycznia 1936 roku wpisany do rejestru zabytków nieruchomych

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2024-02-05].
  2. a b Izaaka, ulica. W: Encyklopedia Krakowa. Warszawa; Kraków: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000. ISBN 83-01-13325-2.
  3. Elżbieta Supranowicz: Nazwy ulic Krakowa. Kraków: Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN, 1995, s. 62-63. ISBN 83-85579-48-6.
  4. 2 kwietnia 1968 roku wpisany do rejestru zabytków nieruchomych
  5. Gminna ewidencja zabytków – Kraków. [w:] Biuletyn Informacji Publicznej [on-line]. bip.krakow.pl. [dostęp 2024-02-05]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]