Ulica Jana Kilińskiego w Krakowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
ulica Jana Kilińskiego
Dębniki
Ilustracja
Widok na północ od ronda Grunwaldzkiego.
Państwo

 Polska

Miejscowość

Kraków

Długość

130 m

Przebieg
ul. Barska
ul. Monte Cassino
Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „ulica Jana Kilińskiego”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „ulica Jana Kilińskiego”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „ulica Jana Kilińskiego”
Ziemia50°02′58,0″N 19°55′50,0″E/50,049444 19,930556

Ulica Jana Kilińskiego – ulica w Krakowie, w dzielnicy VIII, na Dębnikach.

Łączy ulicę Barską z okolicami ulicy Monte Cassino. Jest jednojezdniowa.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Ulica w obecnym kształcie została wytyczona w latach dziewięćdziesiątych XIX wieku, jeszcze przed przyłączeniem Dębnik do Krakowa i od początku swojego istnienia nosiła obecną nazwę, choć została ona oficjalnie zaakceptowana przez Radę Miasta Krakowa dopiero w 1912 roku[1].

Obecnie istnieje tylko część dawnej ulicy Jana Kilińskiego, dalszą część zniszczono w latach 70. XX wieku, podczas budowy węzła drogowego przy moście Grunwaldzkim i ulicy Monte Cassino[1].

Zabudowa[edytuj | edytuj kod]

Po zachodniej stronie ulicy:

  • ul. Jana Kilińskiego 2 – kamienica, XX wieku.

Po wschodniej stronie ulicy:

  • ul. Jana Kilińskiego 13 – kamienica, XX wieku.

Opracowano na podstawie źródła: Gminnej ewidencji zabytków – Kraków[2].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Elżbieta Supranowicz: Nazwy ulic Krakowa. Kraków: Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN, 1995, s. 74. ISBN 83-85579-48-6.
  2. Gminna ewidencja zabytków – Kraków. [w:] Biuletyn Informacji Publicznej [on-line]. bip.krakow.pl. [dostęp 2024-03-17]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Kilińskiego Jana, ulica. W: Nazwy ulic Krakowa. Kraków: Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN, 1995, s. 74. ISBN 83-85579-48-6.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]