Ulica Małopolska w Poznaniu
| Sołacz | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 Modernistyczna willa przy ul. Małopolskiej | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Długość |
890 m[1] | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Przebieg | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Poznania  | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 52°25′24,1″N 16°54′11,1″E/52,423365 16,903089
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ulica Małopolska − ulica na Sołaczu w Poznaniu, zlokalizowana pomiędzy ul. Niestachowską na zachodzie, a ul. Nad Wierzbakiem na wschodzie. Ulica, związana jest z powstaniem w początkach XX wieku kolonii willowej na Sołaczu, zaprojektowanej przez Josepha Stübbena – stanowi integralną część tego zespołu urbanistycznego, wraz z placami Spiskim i Orawskim, bezpośrednio do niej przylegającymi.
Komunikacja[edytuj | edytuj kod]
Na odcinku od ulicy Śląskiej do skrzyżowania z Aleją Wielkopolską i ulicą Nad Wierzbakiem wyznaczono ruch jednokierunkowy, w stronę Alei Wielkopolskiej.
Ulicą przebiega (do ul. Wołyńskiej) linia tramwajowa w kierunku pętli Piątkowska (od 1913 – wtedy tylko do Sołacza) – linie 9 i 11 (dawniej również 17 i 24). Południową stroną prowadzi droga rowerowa doliną Bogdanki. Od południa do ulicy przylega Park Sołacki ze Stawami Sołackimi.
Przedłużeniem ulicy Małopolskiej na zachód jest ul. Warmińska, a na wschód Aleja Wielkopolska. Nazwa ulicy wpisuje się w toponimię tej części miasta, związaną z nazwami krain geograficznych Polski.
Obiekty[edytuj | edytuj kod]
Ważniejsze obiekty zlokalizowane przy ulicy Małopolskiej to (od zachodu): ogród farmakognostyczny Uniwersytetu Medycznego, Park Sołacki, kościół św. Jana Vianneya (w pewnym oddaleniu) i niemieckie osiedle z okresu II wojny światowej. Zabudowa traktu to przede wszystkim okazałe wille z różnych epok i w różnych stylach architektonicznych, także modernistyczne. Do zabytkowych należą budynki pod numerami: 2, 3, 6 (architekt Rohde), 7 (architekt Felix Haferkorn), 8 (architekt Otto Meister), 9, 10 i 12[2].
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
W połowie lat 60. XX wieku, notowano przy ulicy Małopolskiej, na stanowiska ruderalnych, dość rzadką lepnicę smukłą[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zarząd Dróg Miejskich w Poznaniu: Spis dróg publicznych będących w administracji ZDM Poznań (stan na styczeń 2018) w formacie PDF. zdm.poznan.pl. [dostęp 2018-06-24]. (pol.).
- ↑ Praca zbiorowa, Poznań – spis zabytków architektury, Wydawnictwo Miejskie, Poznań, 2004, s.150, ISBN 83-89525-07-0
- ↑ praca zbiorowa, Przegląd wielkopolskich zabytków przyrody, PiWRL, Poznań, 1966, s.301
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Poznań – atlas aglomeracji 1:15.000, wyd. CartoMedia/Pietruska & Mierkiewicz, Poznań, 2010, ISBN 978-83-7445-018-8
- Włodzimierz Łęcki, Piotr Maluśkiewicz, Poznań od A do Z, Poznań: KAW, 1986, s. 131, ISBN 83-03-01260-6, OCLC 835895412.
.jpg)
- nawiasy grupują części miasta położone w tym samym obszarze SIM
- Wikiprojekt:Poznań