Ulica Okólnik w Warszawie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ulica Okólnik w Warszawie
Śródmieście Północne
Ilustracja
Ulica Okólnik przy ul. Szczyglej
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miejscowość

Warszawa

Przebieg
ul. Ordynacka
ul. Szczygla
Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ulica Okólnik w Warszawie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Ulica Okólnik w Warszawie”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ulica Okólnik w Warszawie”
Ziemia52°14′07,4″N 21°01′19,0″E/52,235389 21,021944

Ulica Okólnik – ulica w dzielnicy Śródmieście w Warszawie.

Przebieg[edytuj | edytuj kod]

Ulica biegnie na brzegu skarpy wiślanej. Położona południkowo, łączy ulice Ordynacką i Szczyglą.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Ulica była częścią posiadłości rodziny Krasińskich. Została wytyczona w 1884[1].

Słowo „okólnik”, od którego wzięła swoją nazwę ulica, oznacza zagrodę lub podwórze dla zwierząt[2].

Zabudowa ulicy została częściowo zniszczona podczas powstania warszawskiego[3].

Ważniejsze obiekty[edytuj | edytuj kod]

Obiekty nieistniejące[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Stefan Kieniewicz: Warszawa w latach 1795–1914. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1976, s. 202.
  2. Kwiryna Handke: Dzieje Warszawy nazwami pisane. Warszawa: Muzeum Historyczne m.st. Warszawy, 2011, s. 170. ISBN 978-83-62189-08-3.
  3. Włodzimierz Rosłoniec: Grupa „Krybar” Powiśle 1944. Warszawa: Instytut Wydawniczy Pax, 1989, s. 189, 191. ISBN 83-211-1037-1.