Ulica Icchaka Lejba Pereca we Wrocławiu
| Gajowice | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 Ulica Pereca, kamienice o nr 12-18. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Długość |
ok. 767 metrów | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Przebieg | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Wrocławia  | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 51,098088°N 17,006552°E/51,098088 17,006552 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ulica Icchaka Lejba Pereca – wrocławska ulica łącząca skrzyżowanie ulic Grabiszyńskiej i Lubuskiej ze środkowym odcinkiem ul. Stalowej. Nazwa została nadana na cześć polskiego i żydowskiego pisarza Icchoka Lejba Pereca.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Ulica powstawała w latach 1870–1910. Kamienice stojące dziś przy ul. Pereca zostały zbudowane w latach 1900–1910 i są to w większości obiekty zabytkowe. Podczas oblężenia Wrocławia w 1945 r. znaczna część zabudowy wzdłuż tej ulicy legła w gruzach, zachowały się tylko – mocno uszkodzone – nieliczne kamienice i obiekty, które zostały odbudowane do lat 60. XX wieku. W 1964 r. między ulicami Pereca a Grochową wybudowano dwie szkoły podstawowe (na podstawie projektu Jadwigi Grabowskiej-Hawrylak), które w 2000 roku połączono w Zespół szkół nr 11. W podwórzu przy skrzyżowaniu z ul. Żelazną znajduje się szkoła podstawowa prowadzona przez Fundację Kultury i Edukacji Żydowskiej „Gesher”. Bloki przy południowo-zachodnim końcu ulicy pochodzą głównie z lat 60. XX w.
Przy ulicy Pereca i w najbliższym jej sąsiedztwie znajdują się, oprócz kamienic i bloków mieszkalnych, także liczne małe lokale handlowe i zakłady usługowe. Przy skrzyżowaniu z ul. Lwowską, w pomieszczeniach dawnych delikatesów, mieści się jedna z najstarszych we Wrocławiu cukierni. Przy skrzyżowaniu z ul. Żelazną znajduje się Urząd Pocztowy nr 38.
W latach stanu wojennego ulica ta była widownią demonstracji antyrządowych. W ich trakcie dochodziło do zamieszek i walk z ZOMO, ORMO i żołnierzami kompanii desantowo-szturmowej. Pobliskiemu Placowi Pereca protestujący nadali nazwę „Gas-Platz”, natomiast ulicy Grabiszyńskiej – „ZOMO-Strasse”. W czasie demonstracji niejednokrotnie budowano barykady aby zablokować ulicę i utrudnić działania milicji[1].
Komunikacja[edytuj | edytuj kod]
| Przystanek „Pereca” | ||||
|---|---|---|---|---|
| Numer | Kierunek | Uwagi | ||
| Tramwaj | 4 | Biskupin – Oporów, Oporów – Biskupin | [1] | |
| 5 | Oporów – Księże Małe, Księże Małe – Oporów | |||
| 11 | Grabiszyńska (cmentarz) – Kromera, Kromera – Grabiszyńska (cmentarz) | |||
| 14 | FAT – Osobowice | Linia Okólna | ||
| 24 | Osobowice – FAT | Linia okólna | ||
| Autobus | 126 | Kozanów – Racławicka (pętla), Racławicka (pętla) – Kozanów | ||
| 251 | Litewska (pętla) – Krzyki, Krzyki – Litewska (pętla) | Nocny | ||
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
Przed II wojną światową ulica nosiła nazwę Rehdiger Strasse. Po wojnie początkowo nazywała się ul. Zbożową, następnie – do lat 80. XX w. – ul. Leona Pereca.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ 36 lat temu wprowadzono stan wojenny. Wrocław stanął, „Wroclife.pl”, 12 grudnia 2017 [dostęp 2018-06-30] (pol.).